Τιμητική διάκριση του κ. Α.Ν. Κουνάδη

Ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου στο αμφιθέατρο του Μεγάρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ) έλαβε χώρα η 25η εκδήλωση απονομής δημοσιογραφικών βραβείων ΠΣΑΤ (Πανελλήνιος Σύλλογος Αθλητικού Τύπου), όπου τιμήθηκαν διακεκριμένοι δημοσιογράφοι ραδιοφώνου, τηλεοράσεως, εντύπου και ηλεκτρονικού τύπου, μεταξύ των οποίων και 7 πολεμικές ανταποκρίτριες στο μέτωπο της Ουκρανίας.        Προηγήθηκε ιδιαίτερη τιμητική διάκριση στον π. Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών κ. Αντώνη Κουνάδη με ειδική επαινετική αναφορά από τον Πρόεδρο του ΠΣΑΤ κ. Γιάννη Θεοδωρακόπουλο, ο οποίος εξήρε την προσφορά του κ. Κουνάδη στον Αθλητισμό και στις Επιστήμες. Αυτή ήταν η 3η βράβευσή του από τον ΠΣΑΤ.

Η πρώτη ήταν το 1959 όπου ο ΠΣΑΤ ανακήρυξε τον κ. Κουνάδη ως τον καλύτερο αθλητή της χώρας όλων των αθλημάτων και η δεύτερη το 1996 όπου έλαβε το Αριστείο ΣΕΓΑΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Συλλόγων) το οποίο απονέμεται μόνο σε Προέδρους του ΣΕΓΑΣ.

Την απονομή της ειδικής πλακέτας στον κ. Κουνάδη έκανε ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού κ Μαυρωτάς. Κατά την αντιφώνησή του ο. κ. Κουνάδης τόνισε την σημαντική συμβολή του Υγιούς Αθλητισμού στην διαμόρφωση και διάπλαση των νέων  πνευματικά, σωματικά, ψυχικά και ηθικά.

Μετά την αντιφώνηση του, ο κ. Κουνάδης εκλήθη από τον Πρόεδρο του ΠΣΑΤ και απένειμε βραβεία σε τέκνα δημοσιογράφων που εισήχθησαν σε Ανώτατες Σχολές. Στην εκδήλωση παρέστησαν  ο Γεν. Γραμματεύς Αθλητισμού Γ. Μαυρωτάς, η αντιπεριφερειάρχης  Λουκία Κεφαλογιάννη  ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας Ισίδωρος  Κούβελος άλλοι επίσημοι και πλήθος κόσμου.

Αντιφώνηση του κ. Κουνάδη

κ. Πρόεδρε του ΠΣΑΤ, κ. Γεν. Γραμματέα Αθλητισμού, εκλεκτοί προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι,

Ευχαριστώ θερμά τον πρόεδρο του ΠΣΑΤ  γα την τιμήν που μου γίνεται σήμερα. Είναι η τρίτη κατά σειρά τιμητική διάκριση από τον ΠΣΑΤ. Η πρώτη ηταν τον Δεκέμβρη του  1959, όταν ανακηρύχθηκα από τον ΠΣΑΤ με μεγάλη πλειοψηφία ως ο καλύτερος αθλητής μεταξύ των αθλητών όλων των αθλημάτων σε όλη τη χώρα για τα έτος 1959. Ευχαριστώ επίσης τον πρόεδρο του ΠΣΑΤ κ. Ιω. Θεοδωρακόπουλο για τους επαινετικούς του λόγους  που είχε την καλοσύνη να απευθύνει στο πρόσωπο μου.

Με την σημερινή ευκαιρία θα ήθελα όλως συνοπτικώς να αναφερθώ σε βιωματικές εμπειρίες μου, προσωπικά «πιστεύω» και πεποιθήσεις για τις οποίες αποφασιστικά επέδρασε το οικογενειακό μου περιβάλλον και οι φωτισμένοι δάσκαλοι στο Δημοτικό και οι καθηγητές μου στο Γυμνάσιο, οι οποίοι με γαλούχησαν με τις πανανθρώπινες αιώνιες αξίες του Ελληνοορθοδόξου Πολιτισμού, της κλασικής παιδείας, της ανθρωπιστικής Παιδείας, στην οποία περιλαμβάνεται κατά τον Πλάτωνα και η Αθλητική Παιδεία. Αξίες που διαμόρφωσαν και διέπλασαν τον χαρακτήρα μου πνευματικά, ψυχικά, ηθικά και σωματικά. Αξίες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αθλητική μου σταδιοδρομία και στη συνέχεια στην επαγγελματική μου εξέλιξη, στην επιστημονική και ακαδημαϊκή μου ανέλιξη και όσα η Χάρις και Φώτιση του Θεού με αξίωσε να πραγματοποιήσω εως σήμερα.

Στον Αθλητισμό οφείλω πάρα πολλά. Ξεκίνησα τον αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία αναδειχθείς πρώτος νικητής σε ηλικία 14 ετών, στη δισκοβολία, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα  Εφήβων το 1951. Ακολούθησε μία λαμπρή σταδιοδρομία με μεγάλες επιτυχίες και νίκες σε διεθνείς αγώνες με συμμετοχή παγκοσμίου εμβέλειας πρωταθλητών. Η καλύτερη επίδοση μου το 1959 με 56,06 μέτρα όπως αναφέρθηκε, απείχε 2,5 μέτρα από το παγκόσμιο ρεκόρ, ενώ τον Σεπτέμβριο του 1956 το Πανελλήνιο εφηβικό ρεκόρ που επέτυχα ήταν Παγκόσμιο ρεκόρ!

Ο Υγιής αθλητισμός  του εύ αγωνίζεσθε, της Ευγενούς Άμιλλας και του νομίμως αθλείν, κατά την ρήση του Αποστόλου Παύλου (ου στεφανούται τις ει μη νομίμως αθλήσει), με προίκισε όχι μόνο με σωματικές δεξιότητες και ικανότητες αλλά και, πνευματικές ψυχικές και ειδικές αρετές, όπως: Εγκράτεια Αυτοπειθαρχία, αυτοσυγκέντρωση, ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή καρτερικότητα αλλά και δύναμη ψυχής, ώστε τυχόν πρόσκαιρες αποτυχίες να γίνονται αφορμές για μια πλέον πιο έντονη και πλέον πείσμονα προσπάθεια μέχρι επίτευξης του τελικού στόχου κατάρριψης της προσωπικής επιδόσεως και της νίκης. ΄Ηταν και είναι ακλόνητη η πίστη μου ότι ο Υπέρτατος Δίκαιος Κριτής θα αμείψει τελικώς τους κόπους και τις θυσίες μου για την επίτευξη των ευγενών στόχων  μου. Και μέχρι σήμερα δεν διαψεύστηκα.

Η πρωτόγνωρη βαθειά και πολύπλευρη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση που διέρχεται η χώρα μας αλλά και ολόκληρη η οικουμένη, είναι κρίση θεσμών  και αξιών, οφειλόμενη προερχόντως στο σοβαρό έλλειμμα ανθρωπιστικής Παιδείας που παρατηρείται στις τελευταίες δεκαετίες τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Η χώρα μας, λίκνο των πανανθρώπινων αξιών θα πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία επιστροφής στην κλασσική ανθρωπιστική παιδεία η οποία σήμερα είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ ώστε να θωρακίσουμε τις νέες γενιές με τα απαραίτητα αντισώματα για να αντιμετωπίσει τι σύγχρονες μάστιγες της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών, του ντόπινγκ, της βίας,  της διαφθοράς, της καταθλίψεως, της απογυμνώσεως και την  κατά μάζας φυγή των νέων μας στο εξωτερικό. Με την Ανθρωπιστική Παιδεία θα δώσουμε πρότυπα, ελπίδα αλλά και  όραμα στις νέες γενιές που τόσο την έχουν ανάγκη.

Το μήνυμα αυτό θεωρώ χρέος μου να μεταφέρω στην σημερινή σύναξη απευθυνόμενος σε όλους σας, διακεκριμένους δημοσιογράφους, γονείς και κηδεμόνες αλλά και όλους, οι οποίοι ως εκ τη θέσεως τους μπορεί να συνδράμουν προς της κατεύθυνση αυτή για την προστασία της νέας γενιάς από τις ασύμμετρες απειλές που δέχεται στη σημερινή εποχή, βαθειάς απίστευτα χαμηλής ηθικής παρακμής. Εύχομαι κι ελπίζω η παρότρυνση μου αυτή να τύχει της ανταποκρίσεως σας. Σας ευχαριστώ.