Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι: Το σπουδαίο έργο του Τενεσί Ουίλιαμς με τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών  

Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη*

Πρόκειται για το κλασσικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς που πρωτογνωρίσαμε με σπουδαίες ερμηνείες στον αμερικάνικο κινηματογράφο και ακολούθησαν πάμπολλες μεταφορές του σε θεατρικές σκηνές σε όλον τον κόσμο.

Ο συγγραφέας εισβάλλει στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και τη ψυχογραφεί δίχως φόβο αλλά με πάθος. Αυτό το πάθος μεταδίδεται στους ηθοποιούς της παράστασης ώστε να αποδίδουν ρεαλιστικά τις καταστάσεις και τα συναισθήματα που επικρατούν σε όλο του έργο.

Ο Τενεσί Ουίλιαμς είχε προσωπικά θέματα με την οικογένειά του και αυτά εκφράζει μέσα από τα περισσότερα έργα του. Η αδερφή του είχε υποστεί λοβοτομή λόγω σχιζοφρένειας και είναι ένα συμβάν που αναφέρεται μέσα στο συγκεκριμένο θεατρικό κείμενο.

Το έργο εξελίσσεται στον κήπο του Σεμπάστιαν, όπου η μητέρα του Βάιολετ αρνούμενη να δεχτεί τον τρόπο θανάτου του το περσινό καλοκαίρι, αναπολεί, θυμώνει, οργίζεται και αποφασίζει για την υστεροφημία του. Σε αναμονή της Κάθριν, ξαδέρφης του Σεμπάστιαν σχεδιάζει τη λοβοτομή της και προσκαλεί και προσπαθεί να πείσει τον ψυχίατρο Κούκροβιτς για την απόφασή της. Ποιό μυστικό κρυβόταν πίσω από τον θάνατό του που έπρεπε να παραμείνει κρυφό;

Το ανέβασμα της παράστασης στη θεατρική σκηνή του Νέου Ακάδημου τήρησε εξαρχής όλα τα εχέγγυα που απαιτούνται για μια ολοκληρωμένη, συγκλονιστική παράσταση με όλα τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που ήθελε να μεταδώσει ο ίδιος ο συγγραφέας. Το έργο χωρίζεται σε δυο μεγάλους μονολόγους με τις δυο πρωταγωνίστριες να δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας στους ρόλους τους. Οι διάλογοι μεταξύ των πέντε ηθοποιών που συμμετέχουν ανεβάζουν κι άλλο τον πήχη της εξαιρετικής μεταφοράς του.

Η Φιλαρέτη Κομνηνού ως Βάιολετ, ιέρεια της τέχνης που υπηρετεί, ανταποκρίνεται με απόλυτη συνέπεια στον ρόλο της. Στητή, αγέρωχη, αριστοκράτισσα αλλά και μοχθηρή αποφασισμένη να πετύχει τον σκοπό της. Σκληρή εξωτερικά αλλά εύθραυστη εσωτερικά καθώς αναπολεί και νοσταλγεί τα καλοκαίρια με τον γιο της. Η σχέση μαζί του ξεπερνά τα όρια του οιδιπόδειου, τη διακατέχει μια νοσηρή εμμονή που φτάνει στα όρια του έρωτα. Ο ρόλος της είναι απαιτητικός κι εύκολα θα μπορούσε να ξεφύγει μια ηθοποιός και να εμφανιστεί ως υστερική και παράφρον λόγω του θανάτου του γιο της. Όχι όμως η συγκεκριμένη ηθοποιός που διαθέτει τεράστια εμπειρία και γνωρίζει πολύ καλά πως η γραμμή ισορροπίας είναι πολύ λεπτή. Δεν μπορείς παρά να τη θαυμάζεις για το εύρος των υποκριτικών ικανοτήτων της, την άνεσή της επάνω στο θεατρικό σανίδι σαν να κατοικεί μόνιμα πάνω σ΄ αυτό. Κινείται, εκφράζεται, μιλάει, ώσπου στο τέλος σχεδόν παραλογίζεται. Το υποκριτικό εκτόπισμά της κυριαρχεί, ωστόσο, η ερμηνεία της αν και συγκλονιστική, δεν αποτελεί έκπληξη γιατί κανείς δεν περιμένει λιγότερα από εκείνη και προπαντός η ίδια.

Έκπληξη όμως αποτελεί η Αναστασία Παντούση ως Κάθριν! Ήταν η πρώτη φορά που την είδα στη θεατρική σκηνή και πραγματικά κέρδισε τις εντυπώσεις. Μια πολύ νέα αξιόλογη ηθοποιός που -τουλάχιστον εγώ- τη γνώρισα από τη συμμετοχή της σε τηλεοπτική σειρά. Χειρίστηκε τον ρόλο της με την ικανότητα και την άνεση ενός έμπειρου ηθοποιού αποφεύγοντας οποιεσδήποτε ακρότητες στην ερμηνεία της. Κράτησε τις ισορροπίες ενός δύσκολου ρόλου, με την πυγμή και το θάρρος ενός νέου κοριτσιού που δεν φοβάται να εμπλακεί στα δύσκολα. Δεν ξέρω αν είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό της, σίγουρα όμως το κέρδισε καθώς κατέκτησε τους θεατές.

Οι μονόλογοι στις εικόνες ωμοφαγίας από αρπακτικά είναι συγκλονιστικές και από τις δυο ηθοποιούς. Η κάθε μια δίνει το δικό της στίγμα στις αποτρόπαιες πράξεις που αφηγούνται και ο παραλληλισμός των πράξεων είναι ξεκάθαρος.

Ο Δημήτρης Τσίκλης ως γιατρός Τζoν Κούκροβιτς φάνηκε λίγο αμήχανος στην αρχή αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι αμήχανο τον ήθελε και ο ρόλος του. Στα πρώτα λεπτά «ενδύθηκε» τον μανδύα του ψυχιάτρου και ανταποκρίθηκε επάξια. Προσπαθεί να αμυνθεί στην επιβολή της Βάιολετ, παρακολουθεί την εξέλιξη των αφηγήσεων μιας νοσηρής κατάστασης, προβληματίζεται, επηρεάζεται.

Ο Πάρης Λεόντιος ως Τζορτζ, γιος της Χόλι και αδερφός της Κάθριν, ενδιαφέρεται για το χρήμα και αποτελεί τη μοναδική χιουμοριστική πινελιά της παράστασης.

Η Λίλλυ Μελέμε ως κυρία Χόλι είναι η λαϊκή φιγούρα, συγγενής εξ αγχιστείας της Βάιολετ, ένα αρπακτικό του χρήματος. Η σκέψη της είναι στην κληρονομιά από τον Σεμπάστιαν, διαθέσιμη σε κάθε υποχώρηση. Το ίδιο υποδεικνύει στην κόρη της Κάθριν.

Επίσης, η Λίλλυ Μελέμε ως σκηνοθέτης φρόντισε να αναδειχθούν όλα τα στοιχεία του έργου όπως -φαντάζομαι- θα ήθελε ο συγγραφέας. Καθοδήγησε τους ηθοποιούς με την απαραίτητη σύνεση και τον σεβασμό που απαιτεί το αριστουργηματικό θεατρικό κείμενο του Τένεσι.

Εξαίσιο το σκηνικό της Μικαέλας Λιακατά, με τον θρόνο της Βάιολετ ανάμεσα στις ψάθινες κατασκευές, εξαιρετική η μουσική με τους ήχους της φύσης, καθώς και τα κοστούμια της Ειρήνης Γεωργακίλα. Τέλος, οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα απέδιδαν κάθε στιγμή τη ψυχαναλυτικά συναισθηματική κατάσταση των προσώπων  του έργου.

Ο θεατής βγαίνοντας από την αίθουσα αισθάνεται πλήρη ικανοποίηση για το αποτέλεσμα που παρακολούθησε. Πρόκειται για μια παράσταση που αξίζει απόλυτα να τη συμπεριλάβετε στις θεατρικές προτιμήσεις.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο

https://now24.gr/ksafnika-persi-to-kalokairi-tou-tenesi-ouiliams-se-skinothesia-lillus-meleme/?fbclid=IwAR3q1VIZfuMVG49asBOFssKFHQfzEfQ_beEeTa2e6TyCDLh88cHIPWpdvz8

 *Μαίρη Γκαζιάνη

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε στον τραπεζικό χώρο. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική   και   τα   τελευταία   δέκα   χρόνια   με   τη   συγγραφή.   Έχει   πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε   ραδιοφωνική   παραγωγός   στο   magicradiolive.   Από   τον   Νοέμβρη   2014 συνεργάζεται   με   το   now24.gr   και   έχει   πραγματοποιήσει   πάνω   από   εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Επίσης διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style, ενώ πρόσφατα ξεκίνησε συνεργασία με το  polismagazino.gr σε θέματα πολιτισμού.Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία ασχολείται ερασιτεχνικά συμμετέχοντας σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις.Τον Μάιο  του 2012  κυκλοφόρησε την  πρώτη ποιητική της  συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014  κυκλοφόρησε το  βιβλίο της  «Τα πλήκτρα  της  σιωπής»   από  τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης,  το παραμύθι  της «Το ψαράκι  του βυθού»   συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο   «Παραμύθια   και   Μαμάδες»   εκδόσεις   Βερέττα   2015.     Τον   Ιούνιο   2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της  «Άλικα βήματα»  από την Εμπειρία Εκδοτική.  Τα μυθιστορήματά   της   ΖΑΧΑΡΗ   ΑΧΝΗ   (11/2019)   και   Η   ΑΠΟΣΤΟΛΗ   (6/2021) κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ωκεανός