Σαν παλιό σινεμά !!!

Από την Μαρία Παλαιολόγου

…. Και ο Αντωνάκης πααλι φώναζε “παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω” στην καημένη Ελενίτσα, βάζοντας “μπουρλότοοο”  στο σπίτι του, τη στιγμή που η Μαίρη, ένα “crazy girl” έψαχνε να βρει “κορίτσια στον ήλιο”.

Ευτυχώς ήρθε ο “μάγκας με το τρίκυκλο” και την βοήθησε.

Κάπου εκεί γύρω ήταν και ο Λαμπρούκος που περίμενε την Ρένα, αλλά εκείνη ήταν απασχολημένη με τον “Βαγγέληηηη”….

Και κάπως έτσι ήταν… “Μικροί μεγάλοι εν δράση”…

Τι όμορφα χρόνια φίλοι μου… Τι ταινίες… Κουβέντες… Ατάκες που έχουν μείνει ανεξίτηλες στον χρόνο και αποτελούν μέρος της καθημερινότητας μας. Ηθοποιοί  αυθεντικοί, εκφράσεις και κινήσεις αυθόρμητες. Σκηνές που “έβγαιναν” με την πρώτη φορά γιατί δεν στριμώχνονταν ο ηθοποιός μέσα στον ρόλο, αλλά ο ρόλος «κούμπωνε» στον ηθοποιό.

Όχι βέβαια πως δεν υπάρχουν και σήμερα αξιόλογοι άνθρωποι που υπηρετούν αυτό τον χώρο. Ίσα ίσα που ως δια μαγείας (σε σχέση με λίγα χρόνια πριν), γυρίζονται πάλι υπέροχες ταινίες… σειρές που οι ερμηνευτές τους σε καθηλώνουν.

Αλλά ο παλιός κινηματογράφος… πως να σας το πω βρε παιδιά… Είχε κάτι άλλο… Έχει κάτι από ανεμελιά.. από ζωντάνια… από αθωότητα.

Έχει κάτι που ακόμα και σήμερα  σε ταξιδεύει.

Η “αφέλεια” της Μαρίας Ιωαννίδου, η “μαγκιά” του Σταύρου Παράβα, η “τσαχπινιά” της Μάρθας Καραγιάννη…

Ήταν ο γοητευτικός Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο μυστηριώδης Γιώργος Φούντας, ο πάντα χαμογελαστός Κώστας Βουτσάς, η ανήσυχη Ρένα Βλαχόπουλου, η ναζιάρα Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο γόης Ανδρέας Μπάρκουλης.. Ο… Η… Ονόματα “βαριά” που θα μπορούσες να γεμίσεις ολόκληρες σελίδες με αυτά.

Φίνος φιλμ, Σκούρας φιλμ, Αφοί Καρατζόπουλοι…