Ιωάννης Γιαννέλλης: «Βασικό στοιχείο των βιβλίων µου είναι ο έρωτας. Χωρίς αυτόν η ζωή μειονεκτεί»

Ο πολυγραφότατος Ιωάννης Γιαννέλλης υπογράφει ένα μυθιστόρημα για μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, τη γερμανική κατοχή. Η «Σχολή Νυφών» του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, στάθηκε η αφορμή για την εφ’ όλης της ύλης κουβέντα που έκανε ο συγγραφέας με την Σοφία Παππά. Η μνήμη, ο έρωτας, το χρέος και τα νέα συγγραφικά του σχέδια ήταν λίγα από όσα συζήτησαν. 

Γιατί αποφασίσατε να εστιάσετε σε μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, τη γερμανική κατοχή;

Μετά τη τριλογία µου µε τα ιστορικά µμυθιστορήματα για τη Σµύρνη του 1922 (Η ΡΟΖΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ,ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΣΑΡΛΙΤΖΑ ΠΑΛΛΑΣ) αποφάσισα να συγγράψω µια ιστορία για τη µαύρη περίοδο της γερµανικής κατοχής στην Ελλάδα, τη Ναζιστική θηριωδία, τους λιµούς, αλλά και το θρυλικό έπος Αντίστασης. Πρόκειται για αληθινά γεγονότα της εποχής, µέσα όµως από τον µύθο που δημιούργησα, ιδίως στο ερωτικό κοµµάτι του βιβλίου. Δυστυχώς, όσοι δεν ζήσαµε την ζοφερή αυτή περίοδο της κατοχής δεν τη διδαχθήκαµε αρκούντως στα σχολεία µας και αυτό αποτελεί έλλειμα στο ιστορικό-µορφωτικό µας επίπεδο. 

Στο προσκήνιο της ιστορίας σας, η Ροζάνα. Μια πολύ δυναμική γυναίκα, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών που γίνεται κατάσκοπος. Από πού εμπνευστήκατε για να πλάσετε τον συγκεκριμένο χαρακτήρα;

Η Ροζάνα είναι δημιούργημα της φαντασίας µου, καθώς και ο αντιστασιακός της δυναµισµός και οι έρωτές της. Όµως όλα είναι τοποθετηµένα µέσα στα πραγµατικά συµβάντα της κατοχής, µε πλήρη ιστορική ακρίβεια. Έτσι ώστε, εκτός από ιστορία, να γεύεται κανείς και τη λογοτεχνική απόλαυση. Για να στηρίξει τον αγαπημένο της αξιωµατι κό του ναυτικού, που ξενιτεύτηκε στην Αίγυπτο ακολουθώντας την ελληνική κυβέρνηση ,δέχθηκε να παίξει τον ρόλο της κατασκόπου, διακινδυνεύοντας πολλάκις την ίδια τη ζωή της. Ερωτευµένος µαζί της Γερµανός αξιωματικός των Ες Ες, που  πληροφορήθηκε την αντιστασιακή της δράση, εκβιάζει να τη στείλει στο εκτελεστικό απόσπασµα, αν δεν τον νυμφευθεί, αφού προηγουμένως φοιτήσει στην περίφημη ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΝΥΦΩΝ του Βερολίνου , όπου εκπαιδεύονταν οι μέλλουσες νύφες των Ες Ες, προκειµένου να καλλιεργηθούν στο νοικοκυριό ,στην προώθηση της Αρίας Φυλής κλπ. Με τη συγκατάθεση του αρραβωνιαστικού της και του αρχηγού του Ιερού Λόχου Χριστόδουλου Τσιγάντε, δέχεται φραστικά, αλλά δεινοπαθεί και θέτει άμεσα τη ζωή της σε διαφορετικούς κινδύνους.

Αναφέρετε ότι «το βιβλίο γράφτηκε για να θυμούνται οι παλιού και να μαθαίνουν οι νέοι». Έχουμε την τάση να ξεχνάμε ό,τι μας τραυματίζει;

Γενικά έχουµε τη τάση να ξεχνάµε ιστορικά γεγονότα που όφειλαν να µένουν εσαεί µέσα µας, ως εθνική παρακαταθήκη. Ιδίως αυτά που µας προξενούν κακές ιστορικές µνήµες. Σωστά σηµειώνετε πως, µεταξύ άλλων, το βιβλίο γράφτηκε και για να θυµούνται οι παλιοί και να µαθαίνουν οι νεότεροι όσα υπέστη ο λαός µας στην περίοδο της ναζιστικής κατοχής στη χώρα µας, αλλά και το ηρωικό έπος της Αντίστασης. Οι εµπειρίες αυτές πρέπει να µεταλαµπαδεύονται στις επόµενες γενιές ,ώστε και αυτές να λειτουργούν ανάλογα. Λαοί που λησμονούν την ιστορία τους δεν έχουν μέλλον. 

Τι μαθήματα θα μπορούσαμε να πάρουμε για το «σήμερα» από τα γεγονότα του παρελθόντος; 

Οι νέοι άνθρωποι οφείλουν να έχουν κάποιες νόρμες, κάποια δείγµατα λειτουργίας των προγόνων τους, ώστε να λειτουργούν αντίστοιχα, σε θέµατα αγωγής, φιλοπατρίας κλπ. Όλα βέβαια αυτά προσαρμόζονται ανάλογα µε τις εξελίξεις της κοινωνίας, των ηθών, την πρόοδο των επιστηµών και τόσα άλλα που το µέλλον φέρνει. Η βάση βέβαια κάποιων σταθερών αρχών οφείλει να παραµένει ως αφετηρία εκκίνησης.

Το μυθιστόρημά σας όμως μιλά και για τον έρωτα. Βρίσκει χώρο για να ανθίσει ακόμη και μέσα στα συντρίμμια;

Βασικό στοιχείο των βιβλίων µου είναι ο έρωτας. Χωρίς αυτόν η ζωή μειονεκτεί. Ο έρωτας είναι σαν το αγριολούλουδο. Ξεπετιέται και ανθίζει παντού. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ακόμη και στις πιο οδυνηρές. Και τότε, ίσως είναι ακόμα πιο δυνατός.

Έχετε κάποιο τελετουργικό όταν γράφετε; Συγκεκριμένο χώρο, ώρα και γενικότερο πλαίσιο;

Όταν µου έρθει η έµπνευση γράφω όπου βρεθώ. Στο τραίνο, στο λεωφορείο, στο αεροπλάνο, αλλά βασικά στο σπίτι µου, όπου έχω και τα βοηθήµατά µου. Γιατί το ιστορικό µυθιστόρηµα χρειάζεται πολλή μελέτη, ψάξιµο, διασταύρωση στοιχείων κι ένα σωρό άλλα πράγµατα.

Είστε ένας πολυγραφότατος συγγραφέας με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό σας. Λειτουργεί απελευθερωτικά αυτό ή σας αγχώνει το ίδιο κάθε φορά που πρόκειται να κυκλοφορήσει ένα καινούριο σας βιβλίο;

Κανένα άγχος. Απεναντίας µε απελευθερώνει ψυχολογικά και µε ηρεµεί. Όταν φύγει το βιβλίο από µένα και πάει για έκδοση στον εκδοτικό Οίκο, ξεχνώ πως το έγραψα, γιατί τον λόγο πια έχουν οι αναγνώστες. 

Το νέο σας μυθιστόρημα είναι ήδη στα σκαριά και αν ναι, θέλετε να μας αποκαλύψετε μερικά στοιχεία γι’ αυτό; 

Πράγµατι, το επόµενο βιβλίο µου είναι έτοιµο για έκδοση και υποθέτω θα γίνει περί το τέλος του χρόνου. Είναι το µόνο διαφορετικό, µη ιστορικό μυθιστόρημα. Καθαρά ερωτικό.  Πρόκειται για µια δυνατή ερωτική ενός εξηντάχρονου µε µια δεκαεννιάχρονη φοιτήτρια, µε συνεχείς και αναπάντεχες εξελίξεις,µ’ ένα τέλος…

«Σχολή Νυφών»: Το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη

Μετά την τριλογία για τη Σμύρνη, το πρώτο βιβλίο της οποίας «Ισμαήλ και Ρόζα» έγινε κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Η Ρόζα της Σμύρνης», ο Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης επιστρέφει με το καινούριο του μυθιστόρημα «Σχολή Νυφών» (εκδόσεις Πατάκη). Αυτή τη φορά ο διακεκριμένος συγγραφέας εστιάζει σε μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας: τη γερμανική κατοχή.

Όπως σημειώνει ο ίδιος: «Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε για “να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι” τα δεινά των Ελλήνων στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, εξαιτίας της θηριωδίας των κατακτητών, που ξεπερνούσε τα όρια της φαντασίας. Τους φριχτούς κουκουλοφόρους, που έδειχναν τους πατριώτες  με το μιαρό τους δάχτυλο και αυτούς, που αβγάτιζαν τα κεμέρια τους από τη δυστυχία των άλλων. Τέλος για τη δύναμη του έρωτα, της αγάπης και του πατριωτισμού που καμιά δύναμη, δεν κουμαντάρει».

Πληροφορίες για το βιβλίο

Τίτλος: Σχολή Νυφών
Συγγραφέας: Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης
Εκδόσεις: Πατάκη
Είδος: Μυθιστόρημα
Σελίδες: 528
Ημερομηνία έκδοσης: Δεκέμβριος 2021

Λίγα λόγια για την πλοκή

Στην Αθήνα, την περίοδο της γερμανικής κατοχής, η Ροζάνα, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών, που υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές της, είναι μνηστευμένη με τον Λεωνίδα, αξιωματικό του ναυτικού και μέλος της Αντίστασης, αυτοεξόριστο στο Κάιρο. Την ερωτεύεται όμως ο Γιόχαν Κλάους, Γερμανός αξιωματικός των Ες Ες. Όσο και αν η Ροζάνα προσπαθεί να τον αποκρούσει, εκείνος την εξαναγκάζει να γίνει μέλος της οργάνωσης φίλων του Χίτλερ «ΜΠΟΥΝΤ» και πιεστικά προσπαθεί να την πείσει να τον ακολουθήσει στο Βερολίνο για να φοιτήσει στην περίφημη Σχολή Νυφών· έπειτα, σκοπεύει να την παντρευτεί, παρέχοντάς της ασυλία.

Η Ροζάνα δεν ενδίδει, αλλά ούτε και αρνείται. Σε συνεννόηση με τον μνηστήρα της και τον Χριστόδουλο Τσιγάντε, αρχηγό του Ιερού Λόχου, λειτουργεί ως κατάσκοπος και παραδίδει στους συμμάχους απόρρητα μυστικά των ναζί. Ωστόσο, στη δίνη της Ιστορίας, οι ανατροπές στη ζωή της Ροζάνας θα αρχίσουν να διαδέχονται η μία την άλλη…
Μια καταιγιστική ιστορία συγκλονιστικών γεγονότων της κατοχικής περιόδου, με τη ναζιστική θηριωδία στο απόγειό της. Έρωτας, δολοπλοκίες, κατασκοπεία, κουκουλοφόροι και μαυραγορίτες, που με την ανοχή της κυβέρνησης των δωσίλογων, σφίγγουν τη θηλιά στον λαιμό της αθηναϊκής κοινωνίας και στέλνουν αθώους στην κρεμάλα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι επιτήδειοι αβγατίζουν το κομπόδεμά τους.

… για τον συγγραφέα

O Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως δικηγόρος στη Μυτιλήνη. Το 2007 εξελέγη για τέταρτη φορά βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, ενώ το 2015 ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, από την οποία παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο του 2019. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει τιμηθεί από την ολλανδική κυβέρνηση με το ανώτατο παράσημο του Τάγματος των Ιπποτών της Οράγγης-Νάσσαου. Το μυθιστόρημά του «Ισμαήλ και Ρόζα» (Εκδόσεις Πατάκη, 2016) έχει μεταφραστεί στα τουρκικά και έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με τον τίτλο «Η Ρόζα της Σμύρνης». Από τις Εκδόσεις Πατάκη έχουν επίσης κυκλοφορήσει τα βιβλία του «Το βλέμμα της Ήρας» (2008), «Η λίστα του Χόρχε» (2011), «Έρωτας στις φλόγες της Σμύρνης» (2017), «Σάρλιτζα Πάλλας» (2019), «Σχολή Νυφών» (2021). Είχε προηγηθεί το μυθιστόρημά του «Η διαπλοκή της εξουσίας» (εκδ. Ι. Σιδέρης, 2002) και τα ιστορικά λευκώματα «Η λαϊκή πολιτική σάτιρα στο τέλος του 19ου αιώνα» (εκδ. Έφεσος, 2001) και «Ο λαός εικονογραφεί την ιστορία του» (εκδ. Ι. Σιδέρης, 2003). Το 2013 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του “Cafe Napolitano” (εκδ. Αιολίδα) και το 2015 το «Δέκα δευτερόλεπτα» (εκδ. Α. Α. Λιβάνη). Έχει γράψει, επίσης, μελέτες για τον λαϊκό πολιτισμό.