Εντυπωσίασε στις Κάννες η «Xenia» του Πάνου Κούτρα

Εντύπωση προκάλεσε στις Κάννες η νέα ταινία του Πάνου Κούτρα, Xenia που προβλήθηκε την Τρίτη στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα». Παράλληλα, με τις Κάννες η ταινία προβλήθηκε και για τους δημοσιογράφους στην Αθήνα, συγκεντρώνοντας θετικότατα σχόλια.
 
Κάνοντας ένα λογοπαίγνιο ανάμεσα στο όνομα του ξενοδοχείου και την φιλο-ξενία, με ήρωες δύο νεαρούς αλβανικής καταγωγής -που έχουν όμως μεγαλώσει στην Ελλάδα-, ο Πάνος Κούτρας παρατηρεί τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία με ένα βλέμμα άλλοτε δραματικό, άλλοτε χαρούμενο, άλλοτε παιδικό.
 
Μετά τον θάνατο της μητέρας του στην Κρήτη, ο Ντάνι πηγαίνει να βρει τον αδελφό του, τον Όντι που ζει στην Αθήνα. Προσπαθεί να τον πείσει να φύγουν, να βρουν τον πατέρα που δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και να του ζητήσουν χρήματα που αισθάνονται ότι τους χρωστάει.
 
Και παράλληλα προσπαθεί να πείσει τον Όντι να συμμετάσχει σε ένα μουσικό ριάλιτι, τραγουδώντας ένα τραγούδι της αγαπημένης τους Πάτι Μπράβο.
 
Μετά τη Στρέλλα, ο Πάνος Κούτρας αποδεικνύει την ιδιαίτερη σκηνοθετική του ματιά. Προσεγγίζει θέματα κοινωνικά (οι νεοναζί και οι επιθέσεις τους κατά μεταναστών, η αίσθηση του να μην ανήκεις πουθενά ή να ανήκεις παντού, το να είσαι ομοφυλόφιλος σε μία μη ανεκτική κοινωνία). Δεν το κάνει, όμως, βαραίνοντας την ταινία του.
 
Με σκηνές βγαλμένες από ταινίες του Αλμοδοβάρ ή του Φελίνι (χωρίς όμως να τις αντιγράφει, αλλά κάνοντάς τις δικές του), ο Πάνος Κούτρας αφηγείται ένα παραμύθι, ένα σύγχρονο ταξίδι του Οδυσσέα -δεν είναι τυχαία η επιλογή του ονόματος ενός εκ των αδελφών. Ένα παραμύθι πολύχρωμο, γεμάτο μουσική, χρώμα, γλυφιτζούρια, κουνέλια, αλλά και κινδύνους.
 
Παρά τη σχετικά μεγάλη διάρκειά του, την απλότητα του σεναρίου και τις ενίοτε αμήχανες σκηνές των ηθοποιών, ο Όντι και ο Ντάνι είναι δύο πλάσματα που σε κάνουν να καρφώνεις το βλέμμα τους πάνω τους.
 
Η σχέση τους είναι αυτή που ενδιαφέρει τον σκηνοθέτη και φροντίζει να την αναδείξει με κάθε τρόπο. Είναι δύο παιδιά που πρέπει να μάθουν να ζουν μόνα τους (η έμφαση εδώ είναι στο παιδιά).
 
Και παρά τις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν θα έχουν για πάντα την… Πάτι Μπράβο.
Αυτή η ελαφρότητα είναι που γοήτευσε και τους ξένους κριτικούς.
 
Η Liberation γράφει ότι η έκπληξη είναι ότι ο δρόμος «είναι χαρούμενος, διασκεδαστικός, ηλιόλουστος έντονος, μερικές φορές γραφικός και παρ’ όλα αυτά καθορίζεται πάντα από μία αμετάκλητη ελαφρότητα».
 
«Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη ομορφιά του Xenia […] η επιμονή του σκηνοθέτη στο χρωματιστό χιούμορ, το παιδικό όνειρο και τον εφιάλτη ενός τρένου φαντάσματος εκτός ελέγχου, το οποίο θυμίζει τη χώρα του σήμερα» συνεχίζει η εφημερίδα.
 
«Υπάρχει μία camp πλευρά στις διαδικασίες που ο Κούτρας επιτυχώς αντιπαραβάλει με τη σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης Ελλάδας, μιας πανέμορφης αλλά εχθρικής χώρας, κατεστραμμένης από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, ένα μέρος όπου η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και η ομοφοβία μοιάζουν να ανθίζουν ελεύθερα» γράφει ο Hollywood Reporter, μιλώντας για μια «συγκινητική» ιστορία.
 
πηγή:in.gr