Κόρινθος… το μεγάλο κανάλι της Ελλάδας!!!

Γράφει η Δήμητρα Τράκα

Πάνε χρόνια που πέρασα για πρώτη φορά τη διώρυγα της Κορίνθου, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ το δέος που ένιωσα περνώντας πάνω από το μεγαλύτερο κανάλι της χώρας μου. Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να μην επισκεφθώ και από κοντά και τη μικρή βυθιζόμενη γέφυρα, αλλά και να σταθώ μικρή κι εγώ, απέναντι από εκείνο το μεγάλο καράβι που διέσχιζε τη διώρυγα με τη βοήθεια ενός μικρού ρυμουλκού. Θυμάμαι πολύ έντονα ακόμα τις παιδιάστικες αντιδράσεις μου, αλλά και την καθιερωμένη μου βόλτα, κάθε φορά που είχα χρόνο μετά τη δουλειά, για όσο διάστημα έμενα στην πόλη της Κορίνθου.

Δεν ήταν όμως μόνο ο Ισθμός που με μάγεψε σε τούτο τον τόπο. Στις συχνές εξορμήσεις μου εντός και εκτός πόλης, βρέθηκα να χαζεύω με τις ώρες όλα εκείνα που συνθέτουν ένα παράξενο σκηνικό της αρχαίας, αλλά και της νέας πόλης. Για ακολουθήστε με, για να δούμε αν όχι όλα, τουλάχιστον τα περισσότερα αξιόλογα μέρη αυτού του σκηνικού. Εγώ θα απαριθμώ κι εσείς ξεκινήστε το ταξίδι…

Η Κόρινθος βρίσκεται πολύ κοντά στο Ισθμό, το σημείο που ενώνει την Πελοπόννησο με την ηπειρωτική Ελλάδα. Η αρχαία Κόρινθος ήταν πάντα μεγάλης σημασίας πόλη, καθώς βρισκόταν ανάμεσα στην Αθήνα και τη Σπάρτη, πόλεις με μεγάλη δύναμη κατά την αρχαιότητα, αλλά και εξαιτίας της εκμετάλλευσης της εμπορικής κίνησης και εκμετάλλευσης του Ισθμού. Στην Κόρινθο εξελίχθηκαν τα πλοία και δημιουργήθηκαν οι πρώτες τριήρεις, πολεμικά πλοία που χρησιμοποιούνταν έως και το τέλος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Σήμερα η Κόρινθος βρίσκεται σε νέα τοποθεσία καθώς εξαιτίας του μεγάλου σεισμού η τοποθεσία της αρχαίας Κορίνθου εγκαταλείφθηκε.

Η Αρχαία Κόρινθος έχει υπάρξει μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας. Ήταν πόλη που κατοικήθηκε από τη νεολιθική εποχή και πολλοί Φοίνικες έμειναν στην πόλη, γεγονός που φαίνεται από τη λατρεία στο Μελίκαρτο, εξελληνισμένο όνομα του φοινικικού Μελκάρθ. Κατά τους περσικούς πολέμους ήταν μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές δυνάμεις, με το μεγαλύτερο στόλο μετά τον αθηναϊκό. Ο πελοποννησιακός πόλεμος ξεκίνησε με αφορμή την κόντρα των Κορινθίων με τους Αθηναίους για εμπορικούς λόγους. Μετά το τέλος του πελοποννησιακού πολέμου και την ήττα της συμμαχίας η Κόρινθος συρρικνώθηκε σε δύναμη για να αρχίσει να αναπτύσσεται πάλι όταν έγινε μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Ως μεγάλη εμπορική δύναμη είχε πολλές αποικίες, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί στο εμπόριο της δυτικής Μεσογείου.

Ο λόφος του Ακροκορίνθου είναι ένας απότομος βράχος με ύψος 575 μέτρων και στους βόρειους πρόποδες ήταν χτισμένη η αρχαία Κόρινθος. Το πρόβλημα του Ακροκορίνθου ήταν πάντα το γεγονός ότι δεν είχε νερό, αλλά σύμφωνα με το μύθο ο βράχος απέκτησε πηγή όταν ο Σίσυφος είδε από εκεί πάνω το Δία να απαγάγει την κόρη του Ασωπού, του το είπε και αυτός ως δώρο του έδωσε νερό. Οχυρώθηκε πρώτη φορά από τον Κύψελο και μετά έγιναν επεκτάσεις και επιδιορθώσεις από τους Μακεδόνες, του Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, τους Φράγκους και τους Τούρκους. Στα χέρια των Ελλήνων πέρασε το 1827, στα τέλη της Επανάστασης. Η είσοδος του κάστρου βρίσκεται στη δυτική πλευρά, είναι αθέατη από την πόλη και στην είσοδο οδηγεί ένας μικρός ανηφορικός δρόμος. Στο εσωτερικό του κάστρου θα δείτε μόνο ερείπια παλαιότερων πύργων και διαφόρων κτισμάτων, υπόγειων διόδων, φρεάτων, αποθηκών και δεξαμενών. Το πλέον αξιόλογο του εσωτερικού του κάστρου είναι η λεγόμενη σήμερα “Δραγονέρα” δεξαμενή νερού, που πρόκειται για την αρχαία Πειρήνη, κατά την περιγραφή του Παυσανία. Η θέα από το επίπεδο αυτό είναι εξαιρετικά μαγευτική καλύπτοντας τον Πατραϊκό και Κορινθιακό Κόλπο, τις νότιες ακτές της Στερεάς Ελλάδας, όλο το δυτικό τμήμα του Σαρωνικού, τη Σαλαμίνα και την Αίγινα.

Το κάστρο Πεντεσκούφι, ή αλλιώς Καστέλλι Πεντεσκούφι χτίστηκε από τους Φράγκους το 1205 ακριβώς απέναντι από τον Ακροκόρινθο. Ο τελευταίος βυζαντινός άρχοντας Λέων Σγουρός κρατούσε τον Ακροκόρινθο και οι Φράγκοι, όταν θέλησαν να τον νικήσουν έχτισαν το κάστρο Πεντεσκούφι, έτσι ώστε να πιέσουν και να ανακόψουν τον ανεφοδιασμό του Ακροκορίνθου. Αρχικά δεν πολιόρκησαν τον Ακροκόρινθο με πολύ πίεση και ο ανεφοδιασμός συνεχιζόταν, κάνοντας την αντίσταση του Λέοντα Σγουρού αποτελεσματική, αλλά το 1208 η σκληρή πολιορκία των Φράγκων οδήγησε το Σγουρό σε απόγνωση και τελικά σε αυτοκτονία. Λόγω έλλειψης εφοδίων οι πολιορκημένοι παραδόθηκαν το 1209, χρονιά που ουσιαστικά ξεκίνησε η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα.

Κι αφού περιπλανηθήκαμε σε αρχαίες πόλεις και κάστρα, ας επισκεφθούμε τώρα και κάποια μουσεία της περιοχής, για να θαυμάσουμε ό, τι σώθηκε από το πέρασμα του χρόνου και όσα άφησε ο άνθρωπος σαν απομεινάρι της παρουσίας του, με το δικό του πέρασμα στην ιστορία των αιώνων…

Το αρχαιολογικό μουσείο Κορίνθου είναι ένα κτίριο που βρίσκεται στο χώρο της Αρχαίας Κορίνθου στη βόρεια πλαγιά του Ακροκορίνθου. Χτίστηκε το 1931-1932 και το 1950 προστέθηκε μία ακόμη πλευρά στο ανατολικό τμήμα του. Τα εκθέματα ξεκινούν από την προϊστορική περίοδο μέχρι και τη βυζαντινή περίοδο με εκθέματα ξεχωριστά από την περιοχή. Είναι ανοιχτό καθημερινά.

Το Ιστορικό και Λαογραφικό μουσείο Κορίνθου ιδρύθηκε με σκοπό να προωθήσει τις τοπικές φορεσιές και έθιμα της ευρύτερης περιοχής. Το κτίριο είναι τριώροφο και στους δύο κάτω ορόφους θα δείτε τοπικές φορεσιές, ανδρικές και γυναικείες καθώς και αντικείμενα καθημερινής χρήσης, εργαλεία και τα πάντα σχετικά με τον αγροτικό βίο της περιοχής. Ο τρίτος όροφος προορίζεται για περιοδικές εκθέσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα και είναι επισκέψιμος και από άτομα με αναπηρία.

Και φυσικά για το τέλος σας άφησα το καλύτερο για εμένα αξιοθέατο…

Η διώρυγα της Κορίνθου ενώνει τον Κορινθιακό κόλπο με το Σαρωνικό κόλπο. Έχει κατασκευαστεί στον Ισθμό της Κορίνθου, λίγο πιο ανατολικά από την πόλη. Η ιδέα της διώρυγας είχε ξεκινήσει από τον αρχαίο κόσμο, μάλιστα ο Νέρωνας είχε ξεκινήσει το έργο με σχέδια του Ιούλιου Καίσαρα και του Καλιγούλα. Μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν η δίολκος, μία πέτρινη οδός όπου ανέβαιναν εμπορεύματα και μικρά πλοία και δούλοι τα μετέφεραν στην άλλη άκρη, έτσι ώστε να αποφευχθεί ο γύρος της Πελοποννήσου. Με το θάνατο του Νέρωνα το έργο ανέλαβε ο Ηρώδης ο Αττικός αλλά τελικά το εγκατέλειψε. Τελικά οι εργασίες ξεκίνησαν το 1880 επί πρωθυπουργίας Χαρίλαου Τρικούπη και λόγω ελλείψεων πόρων το έργο ολοκλήρωσε η εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού το 1893. Η διώρυγα έχει μήκος 6.346 μέτρα, πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 μέτρα, στο βυθό της 21,3 μέτρα, ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 8 μέτρα. Η διώρυγα έχει βοηθήσει πολύ στο εμπόριο και στις μέρες μας από τη γέφυρα μπορείτε να κάνετε bungee jumping.

Ξέρω, πως δεν σας περπάτησα αρκετά αυτή τη φορά. Όμως ήθελα να επικεντρωθούμε στην ιστορία του τόπου και στα υπέροχα ανθρώπινα δημιουργήματα τα οποία με τη βοήθεια της φύσης, αποτελούν πόλο έλξης όχι μόνο τουριστών  αλλά και ντόπιων επισκεπτών και είναι άξια θαυμασμού πραγματικά. Άλλωστε μην ανησυχείτε, τα ταξίδια μας δεν σταματούν ποτέ και η χώρα μας δεν παύει ποτέ να μας εκπλήσσει ευχάριστα και να μας χαρίζει απλόχερα τις ομορφιές της…