Οι σούπερ δυνάμεις που έχουν όλες οι μαμάδες!

Από τις υπεραισθήσεις ως την τηλεπάθεια, όλες έχουμε αυτές τις σούπερ δυνάμεις για να αντιμετωπίζουμε τη ζωή με τα παιδιά.
Από τη στιγμή που γινόμαστε μαμάδες, αυτομάτως γινόμαστε και σουπερήρωες. Πάμε λοιπόν να δούμε τις υπερδυνάμεις που αποκτούμε μετά τη γέννηση των παιδιών μας.
Μετάλλαξη
Εντάξει, μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχουμε έξι χέρια αλλά μπορούμε να κρατάμε τα κλειδιά του αυτοκινήτου, τον καφέ μας, την τσάντα με τις πάνες του μωρού, τέσσερις σακούλες με ψώνια από το σούπερ μάρκετ, και το μωρό και παράλληλα να ανοίγουμε την πόρτα του σπιτιού και να κλείνουμε την πόρτα του γκαράζ. Άρα ποιος λέει ότι αυτά τα επιπλέον χέρια δεν υπάρχουν;
Υπεραισθήσεις
Το σύστημα της ενδοεπικοινωνίας μάλλον μας είναι άχρηστο από τη στιγμή που ένα και μόνο κλαψούρισμα του μωρού μπορεί να μας ξυπνήσει και από τον πιο βαθύ ύπνο. Τα αυτιά μας είναι απολύτως συντονισμένα με τους ήχους των παιδιών μας. Είμαστε ικανές να ακούσουμε το παιδί όταν αερίζεται ακόμη και αν βρισκόμαστε στο διπλανό σπίτι. Αυτό βέβαια λέει πολλά και για την ακοή μας αλλά και για τα αέριά τους.
Μίμηση ζώων
Η αγελάδα κάνει «μου». Ο σκύλος κάνει «γαβ». Η γάτα κάνει «νιάου». Όταν κάνουμε παιδιά μαθαίνουμε μέχρι και πώς κάνει η αλεπού. Και μιμούμαστε όλα αυτά τα ζώα, κατόπιν απαίτησης των παιδιών μας.
Φωτιές από το στόμα
Δεν πετάμε πάντα φωτιές από το στόμα αλλά σίγουρα το κάνουμε όταν κάποιοι εντελώς άγνωστοι έχουν άποψη για το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.
Χειραγώγηση χρόνου
Μπορούμε να επηρεάσουμε τη ροή του χρόνου σύμφωνα με τη θέλησή μας. «Το φαγητό είναι σχεδόν έτοιμο. Δυο λεπτά ακόμη χρειάζεται», «Ο γιατρός θα σου κάνει εμβόλιο και θα σε πονέσει μόνο για ένα δευτερόλεπτο», «Σχεδόν φτάσαμε σπίτι».
Υπεράνθρωπες αντοχές
Μπορούμε να επιβιώσουμε με μόλις δύο ώρες συνεχόμενου ύπνου και να περάσουμε πάνω από μια στοίβα Lego με ένα και μόνο άλμα.
Σούπερ-φύσημα
Το κάνουμε κάθε φορά που θέλουμε να κρυώσουμε τις πατάτες που μόλις βγήκαν από το φούρνο για το παιδί που σκούζει επειδή πεινάει.
Νυχτερινή όραση
Μπορούμε να βγούμε από την κρεβατοκάμαρα, να περπατήσουμε στα νύχια των ποδιών μέχρι το παιδικό δωμάτιο και να αλλάξουμε πάνα στο μωρό στο σκοτάδι και όλα αυτά χωρίς να πατήσουμε το σκύλο, χωρίς να γλιστρήσουμε στο χαλί και χωρίς να πέσουμε πάνω σε κανένα τοίχο.
Τηλεπάθεια
Όταν το παιδάκι μας δεν μπορεί ακόμη να εκφραστεί με λέξεις, επικοινωνούμε μαζί του με τις σκέψεις μας. Για παράδειγμα, το παιδί μας κοιτάζει και τηλεπαθητικά μας λέει «θα αδειάσω το μπολ με το νερό του σκύλου στο πάτωμα». Εμείς του απαντάμε με ένα βλέμμα που λέει «δεν νομίζω πως είναι καλή ιδέα» και το παιδί απαντάει «αλήθεια, αυτό θέλω να κάνω, να αδειάσω το μπολ με το νερό στο πάτωμα».
Κάθε σουπερήρωας έχει το αδύναμο σημείο του. Το δικό μας είναι το μητρικό φίλτρο. Μέσα από αυτό το ισχυρό μητρικό φίλτρο, ξαφνικά γινόμαστε πολύ πιο συναισθηματικές και τα πάντα μας επηρεάζουν πολύ περισσότερο, τόσο που μερικές φορές δυσκολευόμαστε μέχρι και να αναπνεύσουμε. Κάθε άρρωστο παιδί τώρα είναι το δικό μας παιδί. Την κάθε απώλεια την νιώθουμε σχεδόν σαν να είναι δική μας. Με το μητρικό φίλτρο, ολόκληρος ο κόσμος είναι διαφορετικός. Κλαίμε περισσότερο από πριν και αγχωνόμαστε για πράγματα που πριν ούτε καν μας ένοιαζαν. Ενδεχομένως αυτή η ευαισθησία να είναι μία ακόμη υπερδύναμη. Εξάλλου, όπως μας έμαθε και ο Σπάιντερμαν, μαζί με τη μεγάλη δύναμη έρχεται η μεγάλη ευθύνη και αυτό ισχύει και για τις σούπερ-μαμάδες. Χωρίς προκλήσεις, δεν υπάρχουν ήρωες.
ΠΗΓΗ: familyinaction