Σχολιασμός της θεατρικής παράστασης «Νίκος Πλουμπίδης» στο Θέατρο της Ημέρας

Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη

Sold out είναι όλες οι παραστάσεις του θεατρικού έργου «Νίκος Πλουμπίδης» και δεν είναι καθόλου τυχαίο. Οι θεατρόφιλοι αναγνωρίζουν τις καλές παραστάσεις, και ιδιαίτερα όταν αυτές αναφέρονται σε πρόσωπα και καταστάσεις της ιστορίας, το ενδιαφέρον προσαυξάνεται.

Είναι η πρώτη φορά που το έργο ανεβαίνει σε θεατρική σκηνή και η προετοιμασία του δεν ήταν καθόλου εύκολη. Οι συντελεστές είχαν να κάνουν με ένα αληθινό ιστορικό πρόσωπο  κι όφειλαν να σεβαστούν απόλυτα την πορεία του, τις επιλογές του, τις αποφάσεις του.

Το έργο αναφέρεται στην αγωνιστική δράση του μαρτυρικού ήρωα του Κομμουνιστικού Κινήματος  Νίκου Πλουμπίδη, σε μια εποχή που το Κ.Κ. βρισκόταν υπό διωγμό, τα τελευταία δραματικά χρόνια της ζωής του, την ηρωική στάση του ως την εκτέλεσή του στην ηλικία των 54 ετών.

Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος έσκυψε με σεβασμό, ως όφειλε, στα ιστορικά ντοκουμέντα, ανέσυρε πληροφορίες και μέσα από την έρευνά του δημιούργησε τα κείμενα που παρέδωσε στον Βασίλη Κολοβό για να φροντίσει τη δραματουργική επεξεργασία και στη συνέχεια τη σκηνοθεσία.

Ο Βασίλης Κολοβός κράτησε για τον ίδιο τον ρόλο του Νίκου Πλουμπίδη, μια απόφαση που τον δικαιώνει απόλυτα. Με τρόπο σεμνό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό εισέρχεται αβίαστα στην προσωπικότητα του ρόλου και η ερμηνεία του είναι αξιόπιστη. Έχει την ικανότητα να μεταφέρει στον θεατή τα συναισθήματα του ήρωα με απόλυτο σεβασμό και δέος απέναντι στο ήθος, στην ευπρέπεια, στην πίστη του Πλουμπίδη στα ιδανικά του. Η τεράστια υποκριτική και σκηνοθετική εμπειρία του διοχετεύτηκε εξ ολοκλήρου στον ρόλο του, με αποτέλεσμα να ζωντανεύει μπροστά στους θεατές το πρόσωπο του ανθρώπου, του αγωνιστή, «το αιώνιο σύμβολο πίστης, δύναμης και αξιοπρέπειας» όπως αναφέρει ο ίδιος για τον Νίκο Πλουμπίδη.

Η Όλγα Μουργελά, στον ρόλο του συνδέσμου, μεταξύ του Νίκου Πλουμπίδη και του κόμματος, την εποχή που εκείνος αναγκαζόταν να κρύβεται για ν΄ αποφύγει τη σύλληψή του, είναι απόλυτα εναρμονισμένη με το ρόλο της. Αποφεύγει τις συναισθηματικές εξάρσεις κατά τις εξελίξεις, κι όπως απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις, αντιμετωπίζει τα γεγονότα με ψυχραιμία και την ενημέρωση του ήρωα με αλήθεια και αξιοπρέπεια. Αρκεί ένα έντεχνο βλεφάρισμα των ματιών της ηθοποιού για ν΄ αναγνωρίσει ο θεατής τα πραγματικά συναισθήματα που καλύπτονται στο βάθος της ψυχής του «συνδέσμου» κι απορρέουν από τις αποφάσεις του κόμματος.

Ο Χάρης Αρώνης, Πρόεδρος Στρατοδικείου και ο Τάσος Ράπτης, Θεόδωρος Ρακιντζής  (Διοικητής Ασφαλείας) είναι ευπρεπέστατοι μέσα στην αυστηρότητα και την ψυχρότητα που απαιτούν οι ρόλοι τους. Υποδύονται τους ανθρώπους που δίχως καμιά τύψη, καταθέτουν, κατηγορούν, ενοχοποιούν και στέλνουν τον Νίκο Πλουμπίδη στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Το σκηνικό είναι λιτό δίχως, ωστόσο, τίποτα να απουσιάζει από τη σκηνή. Η ίδια η προσωπικότητα του Βασίλη Κολοβού σε υποκριτική ταύτιση με την προσωπικότητα του Νίκου Πλουμπίδη γεμίζουν ασφυκτικά τη σκηνή των συναισθημάτων για έναν άνθρωπο που «αποτελεί και συνάμα συμβολίζει το μεγαλείο του ήρωα–μάρτυρα, ο οποίος θυσιάστηκε διατηρώντας μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, την πίστη του στον Άνθρωπο, στην Ιδεολογία του, στο Κόμμα του» όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου της παράστασης.

«Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Στρατοδίκες, πρώτα απ’ όλα πρέπει να τοποθετήσουμε την δικαζόμενη υπόθεση στα σωστά της πλαίσια.  Η υπόθεσις που δικάζεται δεν είναι υπόθεσις κοινή. Δεν είναι υπόθεσις κατασκοπείας, αλλά είναι υπόθεσις πολιτική. Είναι υπόθεσις ιδεολογική. Δεν δικάζετε τον Πλουμπίδη σαν δράστη του άλφα ή του βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη»

Απόσπασμα από την απολογία του Νίκου Πλουμπίδη

Βγαίνοντας από την αίθουσα, αναρωτήθηκα ποια παιχνίδια εις βάρος των ανθρώπων τους παίζουν τα ίδια τα κόμματα. Η καθυστερημένη δικαίωση είναι μεν δικαίωση αλλά το κακό και η θυσία έχει ήδη συμβεί. Η αποκατάσταση της αλήθειας επιβραβεύεται με την ηρωποίηση. Μήπως τα ίδια τα κόμματα αναζητούν τα θύματα που στη συνέχεια θα ηρωποιήσουν προς όφελος πάντα του κόμματος;

Ο ίδιος ο Νίκος Πλουμπίδης έλεγε: «Τιμή εγώ, έχω πάνω απ’ όλα την τιμή του Κόμματός μου» και το απέδειξε θυσιάζοντας την ίδια του τη ζωή.

Το έργο αποτελεί ένα καλό μάθημα ιστορίας για όσους δεν γνωρίζουν, γιατί δεν έμαθαν ή δεν διάβασαν τα γεγονότα, και κυρίως για τους νέους που οφείλουν να ενημερώνονται για την διαχρονική εξέλιξη της πολιτικής.

Συμπερασματικά θα πω ότι το καλό θέατρο υπηρετείται με αφοσίωση και με συνέπεια, κι είναι αυτά τα στοιχεία που συναντάμε στους ανθρώπους που λειτούργησαν ομαδικά για την επιτυχία της συγκεκριμένης παράστασης.

Μια θεατρική παράσταση που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους ήδη γνωρίζουν και σε όσους θέλουν να μάθουν.

Ταυτότητα παράστασης

Ιστορική έρευνα –Κείμενα: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος

Δραματουργική Επεξεργασία: Βασίλης Κολοβός

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κολοβός

Σκηνικά – Κοστούμια: Στράτος Σαραντίδης

Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης

Φωτισμοί: Άκης Αποστολίδης

Ήχος – Φως (Χειριστής): Γιώργος Σηφάκης

Δημόσιες Σχέσεις: Γεωργία Τσαμούρη

Φωτογραφίες: Στέλλα Λεβεντάκη – Αιμίλιος Πέτρου

Βίντεο: Αιμίλιος Πέτρου

Γραφιστικός σχεδιασμός: Αριάδνη Μιχαηλάρη

[Τραγούδι: «Τη νύχτα που δικάζουν τον Πλουμπίδη» του Θάνου Μικρούτσικου]

Παίζουν οι ηθοποιοί: Βασίλης Κολοβός: Νίκος Πλουμπίδης,Όλγα Μουργελά: Σύνδεσμος,Χάρης Αρώνης: Πρόεδρος Στρατοδικείου,Τάσος Ράπτης: Θεόδωρος Ρακιντζής  (Διοικητής Ασφαλείας)                                                                  

 ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Kάθε Σάββατο στις 9:00 και  Κυριακή στις 8:00

Διεύθυνση: Γεννηματά 20, Αμπελόκηποι, (Μετρό Πανόρμου)

Πληροφορίες – κρατήσεις: 210-6929090 – 210-6995777

Ομαδικά – γκρουπ: 6944 -750329