Συνέντευξη του Δημήτρη Σκεύη στο NOW24.GR

Καταπιάνεται με βαθιά συναισθηματικά μηνύματα. Μιλάει για την αγάπη, το ήθος και την αξιοπρέπεια. Γράφει απλά, γλαφυρά και -όπου χρειάζεται- αιχμηρά. Οι ήρωές του είναι πρόσωπα της διπλανής πόρτας. Η πλοκή του βιβλίου του σύγχρονη και ουσιώδης. Ο λόγος για τον συγγραφέα Δημήτρη Σκεύη που μιλάει στο NOW24 για το μυθιστόρημά του, τη σημερινή μετανάστευση που σημειώνεται στη νέα ταλαντούχα και μορφωμένη γενιά, το είδος του βιβλίου, το είδος λογοτεχνίας που προτιμά ο Έλληνας αναγνώστης κ.α

Συνέντευξη στον Κυριάκο Κουζούμη. 

Κ.Κ: Τι πραγματεύεται το μυθιστόρημά σας;

Δ.Σ: Το «Σπουδαίο Είναι Ν’ Αγαπάς» είναι ένα μυθιστόρημα που περιέχει βιωματικά στοιχεία χωρίς σε καμία περίπτωση να είναι αυτοβιογραφικό, έχει πολιτικά στοιχεία χωρίς να είναι πολιτικό, αναφέρεται σε οικονομικά δεδομένα χωρίς σε καμία περίπτωση να είναι μια οικονομική επιτομή που πραγματεύεται μικροοικονομικούς και μακροοικονομικούς δείκτες. Έχει ωστόσο συναισθηματικά και ερωτικά στοιχεία χωρίς να είναι Άρλεκιν. Είναι μια καταγραφή της ζωής. Τα καλύτερα, τα συναρπαστικότερα σενάρια τα γράφει η ζωή, όσο εξωπραγματικά και αντιρρεαλιστικά και αν φαίνονται.

Κ.Κ: Στο βιβλίο καταπιάνεστε με πολύ ευαίσθητα στοιχεία όπως αυτό της αγάπης; Θεωρείτε πως η αγάπη είναι κοινή για όλους ή πως ερμηνεύεται από υποκειμενικά κριτήρια;

Δ.Σ: Ο Σωκράτης όταν συζητούσε όριζε τις έννοιες για να μην υπάρχουν παρερμηνείες και με τα ίδια λόγια να αντιλαμβάνονται όλοι τα ίδια πράγματα. Δηλαδή αν δεχτούμε ότι η Αγάπη είναι το συναίσθημα της συμπάθειας και της αφοσίωσης, αν δεχτούμε ότι πρόκειται για το ευγενέστερο ανθρώπινο συναίσθημα, τον ισχυρότερο ανιδιοτελή και ανυστερόβουλο ψυχικό δεσμό των ανθρώπων, για ύψιστη ανθρώπινη αρετή, τότε πρέπει να δεχτούμε ότι είναι κοινή για όλους, διαφορετικά είναι κάτι άλλο και σε καμία περίπτωση δεν είναι αγάπη.

Κ.Κ: Ψυχολόγοι -κυρίως ξένοι- υποστηρίζουν ότι η μόνη αληθινή αγάπη είναι αυτή της μητέρας προς το παιδί; Το ασπάζεστε; Ποια άλλη μορφή αγάπης νομίζετε πως είναι ιδιαιτέρως έντονη και ικανή να νικήσει τον χρόνο;

Δ.Σ: Η Αγάπη είναι η ουσία και το νόημα της ζωής. Είναι αυτή που «χτίζει» τις σχέσεις των ανθρώπων και καθορίζει την πορεία τους. Όταν είναι αληθινή σαν την μητρική κάνει θαύματα: μαλακώνει την ψυχή των ανθρώπων, τους κάνει καλύτερους, ομορφαίνει τη ζωή. Τέτοια είναι και η πατρική αγάπη, η αδελφική, ακόμη και η συντροφική. Ακόμη η Αγάπη για τον συνάνθρωπο, την πατρίδα, τη φύση, τη θρησκεία ενυπάρχει στο είναι του κάθε ανθρώπου.

Κ.Κ: Πόσο δύσκολο κατά τη γνώμη σας είναι για κάποιον νέο να πετύχει τα όνειρά του -διατηρώντας ψηλά τις ηθικές του αξίες- στις μέρες μας, όπου σε πολλούς επαγγελματικούς χώρους ο αμοραλισμός βαστά γερά;

Δ.Σ: π. Το πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι για κάποιο νέο, έχει να κάνει με το αξιακό σύστημα που γαλουχήθηκε, την οικογενειακή του ανατροφή και την αυτοαγωγή του. Έχει να κάνει με το πόσο διατεθειμένος είναι ν’ αγωνιστεί για να κάνει τον κόσμο

καλύτερο. Και τότε μόνο θα είναι πραγματικά πετυχημένος! Και αυτό ισχύει διαχρονικά.

Κ.Κ Τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια πολλοί νέοι, ταλαντούχοι και μορφωμένοι εγκαταλείπουν τη χώρα μας για εύρεση εργασίας στο εξωτερικό. Αν είχατε απέναντί σας έναν τέτοιο νέο, τι θα του λέγατε; Να μείνει και να συνεχίσει να παλεύει εδώ ή να φύγει και να αναζητήσει ευκαιρίες έξω;

Δ.Σ: Με όση δύναμη διαθέτω θα του πω να μείνει στην Ελλάδα για ν’ αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο! Τα πράγματα δεν είναι ιδανικά για έναν νέο αλλά τα προβλήματα δεν λύνονται δια της φυγής. Ο ήλιος ανατέλλει για όλο τον κόσμο και εκμεταλλευόμενος την πνευματική του επάρκεια και το δυναμισμό του μπορεί ν’ αλλάξει τα δεδομένα και να υπάρξουν καλύτερες προοπτικές. Τα μαύρα σύννεφα της ανεργίας που έχουν καλύψει τον ουρανό της Ελλάδας θα διαλυθούν από το δυνατό φύσημα της δημιουργικής πνοής της νέας γενιάς. Αν αδήριτες ανάγκες που αντιμετωπίζει στέκονται εμπόδιο για την εδώ παραμονή του τότε θα του πω να μην ξεχάσει όπου κι αν βρίσκεται τον τόπο του, έστω κι αν τον πλήγωσε.

Κ.Κ: Γιατί επιλέξατε να εκφραστείτε μέσα από ένα μυθιστόρημα; Βρίσκετε το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας να είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο σε σχέση με τα άλλα;

Δ.Σ: Η επιλογή δεν έγινε με γνώμονα ποιο είναι εύκολο και ποιο δύσκολο. Σημασία δεν έχει το είδος που επιλέγει κάποιος για να εκφραστεί αλλά τι λέει όταν εκφράζεται. Θα μπορούσα να εκφραστώ και μέσα από κάποιο επιστημονικό πόνημα αλλά θα απευθυνόταν σε περιορισμένο ή τέλος πάντων μικρότερο αριθμό αναγνωστών. Επέλεξα τη ζεύξη πραγματικών και μυθιστορηματικών στοιχείων απευθυνόμενος σε ένα ευρύτερο κοινό περνώντας τα μηνύματά μου. Θέλω μέσα από αυτά που γράφω οι νέοι να μάθουν και οι μεγάλοι να θυμηθούν.

Κ.Κ: Βρίσκετε το είδος του βιβλίου να είναι είδος πολυτελείας στην εποχή μας ή παραμένει απαραίτητο για κάθε σπίτι;

Δ.Σ: Ο άνθρωπος αποτελείται από ύλη και πνεύμα. Το βιβλίο είναι μια απαραίτητη πνευματική τροφή, η οποία εξάλλου χαρακτηρίζεται ως προσιτή πολυτέλεια.

Κ.Κ: Ποιο είδος λογοτεχνίας πιστεύετε ότι προτιμάει περισσότερο ο Έλληνας και γιατί;

Δ.Σ: Όλα τα είδη λογοτεχνίας έχουν το δικό τους αναγνωστικό κοινό. Υπάρχουν οι φανατικοί του κάθε είδους. Νομίζω ωστόσο ότι οι περισσότερες και περισσότεροι τρέπονται στο μυθιστόρημα και τέρπονται περισσότερο με αυτό. Είναι, ίσως περισσότερο κοντά στην κουλτούρα των νεοελλήνων….

Κ.Κ: Γιατί το ελληνικό και κυρίως το νεανικό κοινό αρέσκεται αρκετά και στη μεταφρασμένη λογοτεχνία; Ποια στοιχεία νομίζετε πως πληρεί αυτή ώστε να ελκύει αλλά και να μαγεύει το ελληνικό αναγνωστικό κοινό;

Δ.Σ: Συμφωνώ με τη διαπίστωσή σας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με άλλες μορφές τέχνης όπως για παράδειγμα τη μουσική και τον κινηματογράφο. Σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία δεν είναι παράδοξο να γίνεται κάτι τέτοιο. Συνεπώς ναι σ’ εκείνα τα έργα που διακρίνονται για την ποιότητά τους. Μεγάλο ναι στα μεταφρασμένα έργα σπουδαίων λογοτεχνών που για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω τα ονόματά τους. Φωνάζω όμως και ένα μεγάλο όχι σε εκείνα τα υποπροϊόντα που κατακλύζουν τις αγορές. Φωνάζω όχι στην άκριτη επιλογή τέτοιων, συχνά,

πολυδιαφημισμένων βιβλίων και άλλων πνευματικών δημιουργημάτων υποκουλτούρας κατάλληλα προωθημένων από μεγάλα κέντρα του εξωτερικού που καπηλεύονται συχνά την ξενομανία που διακατέχει μερικούς νέους. Μιας και η ερώτησή σας αναφέρεται στο νεανικό κοινό με την ιδιότητα του δασκάλου θέλω ν’ απευθυνθώ σ’ αυτό και να του πω: Η πνευματική παρακαταθήκη της πατρίδα μας είναι τεράστια. Είμαστε μια μικρή πληθυσμιακά χώρα που έχει να επιδείξει όμως δυο σύγχρονους νομπελίστες ποιητές και πολλούς άλλους σπουδαίους σύγχρονους λογοτέχνες και γενικότερα δημιουργούς. Ας μην αναζητούν τα σπουδαία αλλού και μακριά. Τα έχουν δίπλα τους. Όταν απλώνουν το χέρι τους στο ράφι ενός βιβλιοπωλείου ν’ αγοράσουν ένα βιβλίο να επιλέγουν Έλληνα δημιουργό γιατί θα κερδίσουν περισσότερα!

Κ.Κ: Μελλοντικά σχέδια;

Δ.Σ: Έχω παραδώσει στον εκδότη μου τον κ. Μιχάλη Σιδέρη και το δεύτερο μυθιστόρημά μου για τα περαιτέρω και ετοιμάζω ένα τρίτο.

Δυο λόγια για το βιβλίο «Σπουδαίο είναι ν’ αγαπάς»

Όταν ο Άρης ξεκίνησε από το χωρίο του για την πρωτεύουσα, φορτωμένος με όνειρα που ήθελε να πραγματοποιήσει για να πετάξει ψηλά και να γίνει σπουδαίος, δεν ήξερε ότι έπρεπε να οριοθετήσει τις συντεταγμένες αυτού του πετάγματος –όπως κάνει και ο αετός για να μην κάψει τις φτερούγες του– και κινδύνεψε να καεί! Και μέσα από τις περιπέτειες του έμαθε ότι φτάνεις ψηλά όταν πατάς γερά στη γη και ότι σπουδαίο δεν είναι να ζεις μια επίπλαστη ευτυχία, αλλά, έτσι άπλα, σπουδαίο είναι ν’ αγαπάς!