Που κρύβεται «Η ομορφιά του κακού» στο μυθιστόρημα της Annie Ward;

Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη 

Όλα ξεκίνησαν από μια τυχαία γνωριμία σε ένα πάρτι… για να καταλήξουν σ΄ ένα τηλεφώνημα στην αστυνομία που παραπέμπει σε φόνο…

Το μυθιστόρημα της Annie Ward κινείται σε τρεις διαφορετικούς χρόνους. Την ημέρα που διαπράχτηκε ο φόνος, λίγες εβδομάδες πριν απ΄ αυτόν και πολλά χρόνια νωρίτερα.

Η συγγραφέας επέλεξε να βάζει τον αναγνώστη λίγο λίγο στον πυρήνα του μυθιστορήματος, στους χαρακτήρες των ηρώων της, στις τραυματικές εμπειρίες τους και τα αποτελέσματα που προκαλούνται, ώστε όλα να οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σ΄ έναν αναπόφευκτο φόνο ή ίσως και δύο.

Τρεις είναι οι βασικοί ήρωές, που τους συναντάμε στο 2001 και στη συνέχεια της πορείας τους και της σχέσης που τους συνδέει. Η Μάντι, η Τζοάνα και ο Ίαν. ΄

Η Μάντι με τη Τζοάνα είναι φίλες, η Μάντι είναι ταξιδιωτική συγγραφέας κι εργάζεται μ ένα πρόγραμμα υποτροφίας ως καθηγήτρια στη Βουλγαρία, ενώ η Τζοάνα, σε καταυλισμούς προσφύγων στην ΠΓΔΜ. Η Μάντι επισκέπτεται συχνά την Τζοάνα ή Τζο και σ΄ ένα πάρτι γνωρίζει τον Ίαν, σωματοφύλακα του βρετανικού στρατού. Η Μάντι ερωτεύεται αμέσως τον Ίαν, παρότι η Τζο προσπαθεί να την αποτρέψει να συνδεθεί μαζί του.

Η συγγραφέας κινούμενη από τον ένα αφηγηματικό χρόνο στον άλλο, μας οδηγεί στο μακρινό παρελθόν, στο κοντινό παρελθόν και στην ημέρα του φόνου. Το τηλεφώνημα στην αστυνομία με την κραυγή μιας γυναίκας, τα αίματα που βρίσκονται παντού στο σπίτι, η παιδική φωνή «Με πόνεσες» έχουν το λόγο τους ώστε να ξεδιπλώνεται αργά η ιστορία δημιουργώντας σασπένς, αγωνία, και αναδεικνύοντας τις παραμέτρους που οδηγούν στο αποτέλεσμα που είναι ο φόνος.

Ποιος σκότωσε, ποιον και γιατί; Είναι ερωτηματικά που προκύπτουν στην πορεία της ανάγνωσης, καθώς κανείς τους ή καθένας τους θα ήθελε κάποιον νεκρό. Η συγγραφέας μάς οδηγεί από τον έναν στον άλλον, μας διηγείται τις ζωές τους, την επαγγελματική πορεία τους, τις σχέσεις τους.

Στο κοντινό παρελθόν, είκοσι χρόνια μετά την αρχική γνωριμία του Ίαν με τη Μάντι τους βρίσκουμε παντρεμένους κι έχουν ένα μικρό παιδί τον Τσάρλι, με τη Τζοάνα απόμακρη και ξένη για πολλά χρόνια. Πως όμως έχουν επιδράσει ο ένας στη ζωή του άλλου. Είναι ευτυχισμένο το ζευγάρι; Γιατί η Τζο δεν έχει επαφές μαζί τους ή τουλάχιστον με τη καλύτερή της φίλη Μάντι;

Όλα όσα συμβαίνουν έχουν τον λόγο τους, καθώς η Annie Ward ξεδιπλώνει τους αληθινούς χαρακτήρες τους και οδηγεί στην πράξη του φόνου μέσα από μίση, ανατροπές, απρόοπτα. Οι προσωπικότητές τους σκιαγραφούνται και βγαίνουν στην επιφάνεια σαν κομμάτια παζλ που συντίθενται από λίγο κάθε φορά ώσπου να φτάσουν σε μια παρανοϊκή καθημερινότητα που τους οδηγεί στο τελικό γεγονός.

Το κείμενο ρέει αβίαστα καθώς μας φανερώνει τα κρίσιμα σημεία που διαμόρφωσαν τις σχέσεις, μέσα από σκέψεις που προέρχονται από μετατραυματικό σοκ για τη Μάντι και την επιρροή που έχουν οι εμπόλεμες ζώνες όπου εργάζεται ο Ίαν, με απρόβλεπτες συνέπειες στην ψυχολογία του.

Η συγγραφέας κάνει μικρή αναφορά στα γεγονότα που συνέβαιναν στα Βαλκάνια στις αρχές του 21^ου αιώνα. Δεν επέλεξε να πλατύνει πάνω σ΄ αυτά γιατί δεν ήταν αυτό το ουσιαστικό θέμα της. Τοποθέτησε την έναρξη της ιστορίας της εκεί για ν΄ αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και στη συνέχεια να τη μεταφέρει στο Κάνσας, την πατρίδα της Μάντι, όπου τους συναντάμε ως ζευγάρι.

Αν και αρχικά πιστεύουμε ότι η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ίαν λόγω της επιρροής του από τα γεγονότα που βίωσε στις εμπόλεμες ζώνες, κυρίως στο Ιράκ, ευθύνεται για όσα συμβαίνουν, σιγά σιγά μας αποκαλύπτεται μια Μάντι που με την εμπειρία που παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή στην ηλικία των δέκα ετών, φανερώνει έναν άλλο εαυτό που προφανώς δεν γνώριζε ούτε η ίδια. Ένα νέο πρόσφατο ατύχημα μεταμορφώνει την ίδια εξωτερικά κι εσωτερικά και βυθίζεται σ΄ έναν κόσμο παράνοιας. Τα άγχη, οι φοβίες, οι ανησυχίες βγαίνουν στην επιφάνεια σε παράλληλη διαδρομή με το ψυχολογικό στρες του Ίαν που επιχειρεί να ετοιμάσει ένα πυρηνικό καταφύγιο για την προστασία της οικογένειάς του. Κι οι δυο λειτουργούν μέσα από το θολό τοπίο του μυαλού και της ψυχολογίας τους με απρόβλεπτες συνέπειες.

Καταλυτικός είναι ο ρόλος της φίλης της Τζο, με την οποία άλλοτε τσακώνονται κι άλλοτε είναι κολλητές, μέχρι που εξαφανίζεται στο χρόνο κι επανεμφανίζεται στο προσκήνιο τη στιγμή που η συγγραφέας θέλει να δώσει τις λύσεις σε όσα παρανοϊκά συμβαίνουν. Είναι η μοναδική ηρωίδα που παραμένει από την αρχή μέχρι το τέλος στο σταθερό κουκούλι συγκαλυμμένης ψυχοπάθειας.

Ποιος είναι περισσότερο παρανοϊκός και γιατί, δεν θα σας το αποκαλύψω. Πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο για να σας οδηγήσει βήμα βήμα ταυτόχρονα με την αστυνομία ή και όχι, στην τελική φάση που δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα σε ποιον από όλους οφείλονται τα αίτια που οδηγούν στα αποτελέσματά τους, ίσως όλοι έχουν ένα κομμάτι ευθύνης λόγω διαταραγμένης ψυχολογίας ή ψυχοπάθειας.

Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης προσπαθείς να μαντέψεις ποιος είναι αθώος ή ένοχος αλλά η συγγραφέας επιλέγει να βάζει τρικλοποδιά στις προβλέψεις του αναγνώστη κι εκεί βρίσκεται η επιτυχία του βιβλίου. Αναζητάς τα κίνητρα για κάποιον φόνο και περιπλέκεσαι στο δίχτυ της αφήγησης ώσπου να σε οδηγήσει η συγγραφέας.

Και παρότι συμβαίνει ο φόνος, το βιβλίο δεν τελειώνει γιατί η παράνοια εξακολουθεί να κυριαρχεί μ΄ έναν τρόπο που οδηγεί προς το φινάλε του βιβλίου.

Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ δίχως να υπάρχουν συμπεράσματα ποιος είναι περισσότερο αθώος και ποιος περισσότερο ένοχος. Το θύμα υπήρξε θύτης με κάποιο τρόπο κι ο θύτης γίνεται θύμα. Ρόλοι που ανταλλάσσονται στην αναγνωστική πορεία διότι ενώ καταλήγεις στην ψυχοπάθεια του ενός, αυτόματα ξεπηδά η ψυχοπάθεια του άλλου και τα νήματα που οδηγούν στη διαλεύκανση του φόνου μπερδεύονται αριστοτεχνικά.

Γνωρίζοντας το τέλος, έχουμε να κάνουμε μια διαδρομή 464 σελίδων για να φτάσουμε στην αρχή του νήματος που οδηγεί τα γεγονότα. Βέβαια, γνωρίζοντας τους φόβους της Μάντι, τις φοβίες του Ίαν, τη διαβρωτική παρέμβαση της Τζο στη σχέση τους και τη φράση «Με πόνεσες» του μικρού Τσάρλι, δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποιος θα καταλήξει θύτης και ποιος θύμα.

Συστήνω όμως ν΄ αφεθείτε στο ταξίδι της ανάγνωσης για ν΄ απολαύσετε το ταξίδι, εκτός κι είστε από εκείνους που θέλουν οπωσδήποτε ν΄ ανακαλύψουν τον δράστη από τις πρώτες σελίδες. Τα ψυχογραφήματα των ηρώων θα σας βοηθήσουν να εστιάσετε στη μορφή του προσώπου που επέλεξε να διαπράξει το κακό.

Προσωπικά περισσότερο με κέρδισε η προσωπικότητα του Ίαν, γιατί εξ αρχής εμφανίστηκε αληθινά αμφιλεγόμενη.

Σύμφωνα με τον τίτλο «Η ομορφιά του κακού», το «κακό» παρουσιάζεται στις σελίδες του βιβλίου από πολλές πλευρές με αποκορύφωση τη σκηνή του φόνου αλλά και την τελική κατάληξη, παρόλη την προσπάθεια της συγγραφέως να δώσει έναν μελοδραματικό τόνο.

Δεδομένου ότι απόλαυσα την ανάγνωση του βιβλίου, συνιστώ να το συμπεριλάβατε στις επόμενες αναγνώσεις σας.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.