Πόσο «καθαρά» είναι τα ψάρια που ψαρεύονται κοντά σε λιμάνια;

 
 
Πριν από μερικές ημέρες στο λιμάνι της Κέρκυρας, στη Γουβιά, ήταν περισσότερα από 1000 σκάφη, ιστιοπλοϊκά και γιότ. Εκεί παρατήρησα κάτι που συμβαίνει όμως σε όλα τα λιμάνια που δένουν τα ιστιοπλοϊκά. Στα περισσότερα σκάφη οι αποχετεύσεις ήταν ελεύθερες. Δηλαδή δεν είχαν δεξαμενή και όλες οι ακαθαρσίες έβγαιναν κατευθείαν στη θάλασσα. Τα μεγάλα γιότ είχαν δεξαμενές αποβλήτων και τις ελευθέρωναν -όπως μας είπαν οι καπετάνιοι- μόνο όταν έβγαιναν ανοικτά στη θάλασσα. Το ερώτημα που γεννιέται όμως είναι απλό. Πόσο καθαρά είναι τα ψάρια που τρώμε όταν αυτά τρέφονται και από τις ακαθαρσίες. Οι ερασιτέχνες ψαράδες είπαν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τα ψάρια είναι πεντακάθαρα. Επιστημονικά όμως δεν μας έλυσαν την απορία. Για το λόγο αυτό απευθυνθήκαμε στους πιο ειδικούς.
 
 
 
 
Η κυρία Μαρία Τσουβαλά, Βιολόγος Μs Περιβάλλον και Υγεία μας είπε:
Όλοι οι ρυπαντές που επιβαρύνουν το περιβάλλον, μπορούν να διακριθούν σε οργανικά, ανόργανα υλικά και σε μικροοργανισμούς. Το περιβάλλον προφανώς έχει άμεση σχέση με τους οργανισμούς που διαβιούν μέσα σε αυτό. Σε εργαστηριακές αναλύσεις σε ελεύθερα ψάρια όπως και σε ψάρια ιχθυοκαλλιεργειών έχουν βρεθεί ανόργανες ή οργανικές ενώσεις που είναι επιβαρυντικές για τον ανθρώπινο οργανισμό. Οι οργανικές τοξικές ουσίες συσσωρεύονται, κυρίως, στα λιπαρά μέρη του ψαριού.
Η επιβάρυνση από ρυπαντές μειώνεται όταν τα ψάρια ζουν μικρότερο χρονικό διάστημα έχουν δηλαδή μικρό κύκλο ζωής και δεν ανήκουν στους μεγάλους θηρευτές. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να αποφεύγεται η συχνή κατανάλωση μεγάλων και λιπαρών ψαριών όπως ο τόνος, ο  ξιφίας κ.α. Τα ψάρια αυτά καλό είναι να μην μαγειρεύονται μαζί με το κεφάλι, τα λιπαρά μέρη τους να αφαιρούνται και το δέρμα τους να μην καταναλώνεται.
Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί στα ψάρια σχετίζονται κατά κύριο λόγο με το βαθμό της φρεσκότητάς τους και καταστρέφονται με το καλό μαγείρεμα. Το παράκτιο περιβάλλον και τα ψάρια, επιβαρύνονται περισσότερο από ρυπαντές που προέρχονται από τη στεριά πχ  φυτοφάρμακα, βιομηχανικά απόβλητα, πλαστικά, αλλά και από το χαρτί υγείας (όργανο χλωριωμένο παράγωγο- διοξίνη δλδ) που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος και όχι από τα βιολογικά απορρίμματα από τις τουαλέτες των σκαφών. Να ένας καλός λόγος να μην πετάμε το χαρτί τουαλέτας στην αποχέτευση και στη θάλασσα όπως και τα πλαστικά!
 
Μαρία Τσουβάλα: Βιολόγος Μs Περιβάλλον και Υγεία. Υποψήφια Διάδάκτωρ Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας “Θαλάσσια χωροταξία και υδρόβιοι πόροι”Τελειόφοιτη Ιατρικής Σχολής Αθήνας. Υπάλληλος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γενικής Διεύθυνσης Βιώσιμης Αλιείας, Γενική Γραμματέας του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιχθυολόγων Δημοσίου.