Συνέντευξη στη Μαίρη Γκαζιάνη
Ο Πέτρος Κασιμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Πήρε συνεντεύξεις από τους Οτσαλάν, Κάρατζιτς, Αραφάτ, Τζορτζ Χαμπάς, τον πειρατή του «Ακίλε Λάουρο» Αμπού Αμπάς, τον αρχηγό του UCK Χασίμ Θάτσι, τον μαφιόζο της Αδριατικής Ντον Μικέλε Πάτσο, τον αρχηγό των Κόντρας Αντόλφο Γκαλέρο Πορτοκαρέρο, τον συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες, τον Τζίμι Κάρτερ, τον σεΐχη Σαγιέντ, ο οποίος του έδωσε συνέντευξη σε ένα κρησφύγετο στη βομβαρδισμένη Βηρυττό, και πραγματοποίησε αποστολή στα κρησφύγετα του ISIS στη Μ. Ανατολή. Έχει γράψει πάνω από δέκα βιβλία. Έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από 70 χώρες και έχει καλύψει δέκα πολεμικές αναμετρήσεις και ανατροπές καθεστώτων σε όλον τον κόσμο. Τιμήθηκε με το Δημοσιογραφικό Βραβείο Μπότση για τους αγνοούμενους της Κύπρου και με το Πρώτο Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας από την Ένωση Αργεντινών Συγγραφέων στο Μπουένος Άιρες. Δίδαξε στο πανεπιστήμιο Κοινωνιολογία της Ιστορίας, ενώ είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κόμρατ. Διετέλεσε, επίσης, διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Βουλής.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Κύριε Κασιμάτη είστε ένα από τους πλέον καταξιωμένους έλληνες δημοσιογράφους με πολύ μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες. Κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία σας ποια είναι η αποτίμηση που κάνετε μέχρι σήμερα;
ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ: Πάντοτε ήμουν της άποψης ότι η ερευνητική δημοσιογραφία στην ανάπτυξή της θα πρέπει να εμπεριέχει νιφάδες λογοτεχνίας. Το ευτύχημα είναι πως η γενιά μου (η δημοσιογραφική) κατάφερε με τη δημοσιογραφία να κάνει το χόμπι της επάγγελμα. Αυτό από μόνο του είναι ένα εξαιρετικό γεγονός που περικλείει συναρπαστικές στιγμές. Ταξίδεψα σε όλον τον κόσμο, γνώρισα έντονες συγκινήσεις που αργότερα έγιναν λογοτεχνικά κείμενα, ποιήματα, ίχνη μιας παγκόσμιας λογοτεχνίας που εκτείνεται από το Μπουένος Άιρες μέχρι τη Ν. Υόρκη κι από την Αθήνα μέχρι την Τεγκουσιγκάλπα, το ηφαίστειο Μπρόμο στην Ιάβα, το νησί Σιμπερούτ στην Ασία, τα νησιά των Φιλιππίνων, την πόλη Ναύτακα στο Ουζμπεκιστάν, τη Σαμαρκάνδη στην Κεντρική Ασία…
Μ.Γ.: Τι ήταν αυτό που σας ώθησε προς τη δημοσιογραφική οδό;
Π.Κ.: Τα αποκλειστικά θέματα. Η συγκίνηση της πρωτιάς. Η λαχταριστή αφήγηση ενός σημαντικού γεγονότος. Το να αποκαλύπτεις κρίσιμα θέματα που τα αγνοούν όλοι.
Μ.Γ.: Οι μεγάλες και αποκλειστικές επιτυχίες σας είναι δεδομένες. Όμως, πόσες χαρές και πόσες λύπες έχετε εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια;
Π.Κ.: Οι χαρές ήσαν αμέτρητες. Όμως τις ξεχνάς. Περνούν στη λήθη. Τις αστοχίες, όμως, τις θυμάσαι όλες. Το ότι δεν κατάφερες να αποκαλύψεις ένα δύσκολο θέμα και σε πρόλαβε ένας πιο επιδέξιος συνάδελφος. Ένας καλύτερος από σένα. Ο πόλεμος αυτός έχει πολλές μάχες και πολλές ήττες.
Μ.Γ.: Έχετε πάρει συνεντεύξεις από πολύ γνωστά πρόσωπα σε όλον τον κόσμο. Δεδομένου ότι κάποιες φορές οι συνθήκες πρέπει να ήταν αντίξοες, υπήρξαν στιγμές που κινδυνεύσατε;
Π.Κ.: Ναι. Και ήταν κάτι το συναρπαστικό. Μακάρι να συνέβαιναν κι άλλες φορές…
Μ.Γ.: Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε πίσω;
Π.Κ.: Όχι. Και σήμερα, πάλι το ίδιο θα έκανα. Θα επέμενα στους ίδιους στόχους.
Μ.Γ.: Τι ήταν πιο δύσκολο, να καλύψετε πολεμικές αναμετρήσεις και ανατροπές καθεστώτων ή να πραγματοποιήσετε αποστολή στο κρησφύγετο του ISIS στη Μέση Ανατολή;
Π.Κ.: Η κάθε αποστολή έχει τις ιδιαιτερότητές της. Τους μικρούς ή μεγάλους κινδύνους της. Να ξέρετε κίνδυνο εμπεριέχει και η ονειροπόληση. Είναι κι αυτό ένα πεδίο μάχης…
Μ.Γ.: Έχετε βραβευτεί για το δημοσιογραφικό και το λογοτεχνικό σας έργο. Τι συμβολίζουν αυτές οι μεγάλες διακρίσεις για εσάς;
Π.Κ.: Την προσωρινή καταξίωση. Γιατί όλα είναι εφήμερα. Η δόξα διαρκεί λίγο. Ο θρίαμβος είναι εφήμερος. Γι αυτό και τα πρώτα καταφύγια ιδεών μας λέγονται εφημερίδες. Εδώ γράψαμε τα σημαντικότερα κείμενά μας.
Μ.Γ.: Η συγγραφή δεν απέχει πολύ από τη δημοσιογραφία, ωστόσο, τι σας έκανε ν΄ ασχοληθείτε και με τη συγγραφή βιβλίων;
Π.Κ.: Το ένα αποτελεί μια συνέχεια του άλλου. Με τη συγγραφή ενός βιβλίου ολοκληρώνεται μια μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα. Με τη λογοτεχνία τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Μ.Γ.: Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Πορφυρός λύκος». Με τι έρχεται σ΄ επαφή ο αναγνώστης;
Π.Κ.: Με τον συναρπαστικό κόσμο μιας αληθινής ιστορίας. Αποκαλυπτικής όσο δεν γίνεται. Πολλές φορές η πραγματικότητα είναι τόσο ασύλληπτη που η φαντασία δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της.
Μ.Γ.: Η μυθοπλασία τι θέση έχει στο βιβλίο σας;
Π.Κ.: Ένα καλογραμμένο βιβλίο που πραγματικά κόβει την ανάσα του αναγνώστη στο πλαίσιο μιας αυθεντικής ιστορίας εμπεριέχει και ορισμένα στοιχεία μυθοπλασίας .Στον «Πορφυρό Λύκο» η μυθοπλασία κυριαρχεί μόνον στο 5% του βιβλίου. Αλλά το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για ένα έργο πρωτότυπο που η κεντρική ιστορία του δεν υπάρχει σε κανένα αρχείο, σε καμιά βιβλιοθήκη. Την αγνοούν αρχηγοί των τριών Όπλων, δεινοί ερευνητές, πανεπιστημιακοί, την …..αγνοούν τα αρχεία του Κράτους. Γι αυτό τα στοιχεία του βιβλίου είναι μοναδικά. Γράφουν για την ιστορία των πρωταγωνιστών. Όχι για την ιστορία των σκοπιμοτήτων.
Μ.Γ.: Ο ήρωας Μιχάλης Παπουτσάκης που εκτελέστηκε από τους ναζί, ήταν παππούς σας. Το βιβλίο αποτελεί έναν φόρο τιμή στη μνήμη του;
Π.Κ.: Για πρώτη φορά γράφεται η ιστορία του. Αναλογίζομαι πόσες άλλες συγκλονιστικές ιστορίες υπάρχουν, χαμένες στη λήθη. Το βιβλίο αποδίδει φόρο τιμής στην ιστορική αλήθεια.
Μ.Γ.: Προφανώς κληρονομήσατε το dna του παππού σας. Είναι αυτό που σας καθοδηγεί στις αποστολές σας;
Π.Κ.: Όλοι μας έχουμε το πνεύμα του Οδυσσέα μέσα μας. Το DNA του Ομήρου, του Καζαντζάκη, του Σεφέρη…
Μ.Γ.: Χρειάστηκε να κάνετε κάποια έρευνα για τα στοιχεία κατασκοπίας που αναφέρετε στο βιβλίο σας;
Π.Κ.: Πολύχρονη έρευνα. Με εξέπληξε αυτή η παράλληλη πορεία. Και με συγκλόνισε για το εύρος των πληροφοριών.
Μ.Γ.: Αν όσα γράφετε για την κατασκοπία ανταποκρίνονται στην αλήθεια, αναρωτιέμαι πόσα αντίστοιχα μπορεί να συμβαίνουν στον κόσμο αλλά και γύρω μας χωρίς να το γνωρίζουμε. Ποια είναι η άποψή σας;
Π.Κ.: Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ!!
Μ.Γ.: Τι οφείλει να προσέχει ένας συγγραφέας που γράφει για ιστορικές περιόδους;
Π.Κ.: Να γράφει με γνώμονα την αλήθεια και να στέκεται στις συναρπαστικές σελίδες των γεγονότων.
Μ.Γ.: Γράφετε και ποίηση. Δεδομένου ότι έχετε βιώσει πολύ σκληρές καταστάσεις ανά τον κόσμο. Από που πηγάζει η συναισθηματική ευαισθησία της ποίησή σας;
Π.Κ.: Η ποίηση δεν είναι ένα …σπορ για ευαίσθητους ανθρώπους. Είναι μια ευφυής μαθηματική εξίσωση. Σαν να βρέχει και να νοιώθεις τις ασημένιες λεπίδες της βροχής στο σώμα σου. Σαν να προσεύχεσαι στο Θεό κι εκείνος αντί να σου στέλνει Άγγελο Κυρίου σου στέλνει τους δαίμονες της έμπνευσης στη ράχη του κομπιούτερ σου να γράψεις για σένα, το Θάνατο, την ομορφιά, τη νύχτα, τα σύμβολα. Ο Θεός πάντα εισακούει τις προσευχές μας. Και πραγματοποιεί τι ς επιθυμίες μας. Ειδικά όταν θέλει να μας τιμωρήσει!!…
Μ.Γ.: Ευχαριστώ πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και σας εύχομαι καλοτάξιδος ο «Πορφυρός λύκος».
Π.Κ.: Του το εύχομαι κι εγώ!!…
*Το μυθιστόρημα «Πορφυρός λύκος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη.
Μαίρη Γκαζιάνη
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία ενώ τώρα ζωγραφίζει και παράλληλα γράφει. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής» από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015. Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τον Νοέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα «Ζάχαρη άχνη» από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.
Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά.
