Βιβλιοεπιλογές από τη Μαίρη Γκαζιάνη
Το τελευταίο έργο του Αντόν Τσέχωφ, και το πιο ώριμο του σε ποιητικό ρεαλισμό. Πρωτοανέβηκε στο Καλλιτεχνικό Θέατρο της Μόσχας το 1904 σε σκηνοθεσία Στανισλάβσκι, με την Όλγα Κνίππερ στο ρόλο της Αρκάντινα. Η γοητεία αυτού του έργου έγκειται σε ένα απροσδιόριστο άρωμα, βαθιά κρυμμένο, που για να το νιώσεις πρέπει να προκαλέσεις το άνοιγμα του λουλουδιού, όχι βίαια όμως, γιατί το λουλούδι θα μαραθεί.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΕΛΙΕΣ
Ο ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ
Οι ήρωες στο Βυσσινόκηπο είναι όπως όλοι οι Τσεχωφικοί: καλοί και συνεπείς μέσα στη μετριότητα τους, εγκλωβισμένοι, σ΄ έναν κόσμο που πεθαίνει και αυτοί δεν είναι σε θέση να το αντιληφθούν. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Ρώσου συγγραφέα είναι το υπόγειο χιούμορ του, που δεν το χάνει ούτε εδώ, παρόλο που η κατάσταση της υγείας του έχει πολύ χειροτερέψει.
ΤΡΟΦΙΜΩΦ
Ολόκληρη η Ρωσία είναι κήπος μας. Είναι χώρα τόσο απέραντη και πανέμορφη, είναι χώρα με τόπους μοναδικούς, απαράμιλλους. (Παύση) Για σκέψου, Άνια, ο παππούς σου, ο προπάππος σου κι όλοι οι πρόγονοί σου είχανε δουλοπάροικους – ήταν ιδιοκτήτες ζωντανών ψυχών. Μα, δεν καταλαβαίνεις; Μπορεί τώρα από κάθε βυσσινιά του κήπου, από κάθε φύλλο, από κάθε κορμό, να σας κοιτάνε ανθρώπινα πλάσματα – πώς δεν ακούτε τις φωνές τους;… Η κυριαρχία που είχατε πάνω σ’ εκείνες τις ανθρώπινες ψυχές έχει στοιχειώσει κι όλους εσάς. Όλοι όσοι ζήσανε παλιότερα κι όλοι όσοι ζείτε τώρα, η μητέρα σου, εσύ, ο θείος σου, δεν το καταβαίνετε, αλλά ζείτε με χρέη, ζείτε σε βάρος άλλων, σε βάρος ανθρώπων που δεν καταδέχεστε να τους δεχτείτε παραμέσα από την κουζίνα σας… Είμαστε πίσω τουλάχιστον διακόσια χρόνια, δεν έχουμε καταφέρει τίποτα και, κυρίως δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τη σχέση μας με το παρελθόν μας. Έχουμε μάθει μόνο να ψευτοφιλοσοφούμε, να παραπονιόμαστε ότι περνάμε πληκτικά και καταφεύγουμε στη βότκα… Μα, είναι τόσο απλό: για να βιώσουμε το παρόν πρέπει να εξιλεωθούμε για το παρελθόν μας και ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτό για πάντα, και η λύτρωση θα έρθει μόνο με τη δουλειά, με το μαρτυρικό και ακατάπαυστο μόχθο. Αυτό κατάλαβέ το, Άνια.
ISBN: 978-960-04-2715-8, Έτος έκδοσης: 2005, Αρ. σελίδων: 102, Τιμή: 12.17€
Βιογραφικό
Άντον Τσέχοφ (1860 – 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ’ οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά “Ξυπνητήρι”, “Θεατής”, “Μόσχα”, “Φως και σκιά”, “Θραύσματα” κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων “Τα παραμύθια της Μελπομένης”. Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: “Ο γλάρος”, “Ο θείος Βάνιας”, “Οι τρεις αδελφές”, “Ο βυσσινόκηπος”, “Στέππα” κ.ά. Πέθανε το 1904.
Πηγή: biblionet.gr
