Συνέντευξη στη Μαίρη Γκαζιάνη
Η Μελίνα Τούντα είναι καθηγήτρια γαλλικών και ιδιοκτήτρια φροντιστηρίων ξένων γλωσσών σε περιοχές της Αττικής. Το 2020 απέσπασε το δεύτερο βραβείο διηγήματος με τίτλο “ο Υ(ιός)’’ και το τρίτο βραβείο παραμυθιού με τίτλο “Μπρούνο ένας πιστός φίλος’’ στον 20ό λογοτεχνικό διαγωνισμό της εταιρείας Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου ενώ το 2013 στον 13ο λογοτεχνικό διαγωνισμό της ίδιας εταιρείας απέσπασε το τρίτο βραβείο παραμυθιού με τίτλο “Νίνα η ιστορία μιας όμορφης κίτρινης πεταλούδα”.
Το 2019 ίδρυσε τις Εκδόσεις Ζενίθ με στόχο την προάσπιση των συγγραφέων και των έργων τους.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: «Χαραγμένη διαδρομή» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου σου. Πώς προέκυψε ο ιδιαίτερος αυτός τίτλος;
ΜΕΛΙΝΑ ΤΟΥΝΤΑ: Ο τίτλος αυτός προέκυψε επειδή ήθελα να δώσω έμφαση στη μέχρι στιγμής χαραγμένη διαδρομή της χώρας μας σε συνδυασμό με αυτήν της ζωής μου και των γύρω μου.
Μ.Γ.: Τι δηλώνει η λέξη χαραγμένη; Ποιος χάραξε αυτήν τη διαδρομή ζωής; Ο Θεός; Το σύμπαν; Η μοίρα; Ή οι επιλογές των μελών της οικογένειας;
Μ.Τ.: Η διαδρομή όλων μας σε τούτο τον κόσμο πιστεύω ότι είναι από τον Θεό χαραγμένη και φυσικά δεν γνωρίζουμε πότε θα φτάσουμε στο τέλος της πορείας που μας χαρίστηκε. Παρ’ όλα αυτά έχουμε το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης. Στις διαπροσωπικές μας σχέσεις εμείς έχουμε τον έλεγχο των πράξεών μας και οπωσδήποτε διαθέτουμε την ανάλογη κρίση να καταλαβαίνουμε τι είναι σωστό και τι όχι. Συν Αθηνά και χείρα κίνει έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι! Κατά συνέπεια θεωρώ ότι όλοι ευθυνόμαστε για τις όποιες επιλογές μας.
Μ.Γ.: Με τι έρχεται σε επαφή ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου;
Μ.Τ.: Ο αναγνώστης μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου διασχίζει ολόκληρο σχεδόν τον πολυτάραχο 20ό αιώνα, ακολουθώντας τις ατραπούς της ζωής των μελών μιας οικογένειας . Οι ήρωές της ευημερούν, όταν η χώρα ευημερεί και λυγίζουν, όταν λυγίζει και η ίδια η Ελλάδα. Οι οικογενειακοί δεσμοί, οι έριδες, οι έρωτες, οι οικονομικές δυσχέρειες, τα μίση και τα πάθη, η πολιτική κατάσταση και η Ιστορία καθ΄ εαυτή τους σημαδεύουν.
Μ.Γ.: Δεδομένου ότι πρόκειται για την αληθινή ιστορία μιας οικογένειας, πώς έφτασε στ΄ αφτιά σου;
Μ.Τ.: Αυτήν την ιστορία, ιδιαίτερα με τα γεγονότα που αφορούσαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την άκουγα συχνά και ιδιαίτερα όταν ως παιδί έπρεπε να καθίσω «φρόνιμα». Ήταν ο μοναδικός τρόπος να προκαλέσουν το ενδιαφέρον μου. Ανέκαθεν μου άρεσε να ακούω αληθινές ιστορίες. Στη συνέχεια της δικής χαραγμένης διαδρομής βίωσα αρκετά γεγονότα και όταν το 2005 εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο έβαλα στόχο όταν νιώσω λίγο πιο ώριμη την πένα μου, να τολμήσω να γράψω αυτήν την ιστορία.
Μ.Γ.: Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Μ.Τ.: Πιθανότατα με ώθησε η εσωτερική ανάγκη μου να περιγράψω τα γεγονότα από τη δική μου οπτική γωνία. Πολλές καταστάσεις που βιώνουμε τις βλέπουμε υποκειμενικά και τις ερμηνεύουμε ανάλογα με τις δυνατότητές και τις προθέσεις μας. Το θέμα που πραγματεύεται «Η Χαραγμένη Διαδρομή» ήταν μια ιδέα η οποία είχε γεννηθεί στο μυαλό μου πριν από πολλά χρόνια. Ωστόσο ένιωθα ότι δεν διέθετα ακόμη την ανάλογη εμπειρία και τη συγγραφική ωριμότητα τις οποίες θεωρούσα απαραίτητες προϋποθέσεις για το αποτέλεσμα που προσδοκούσα.
Μ.Γ.: Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείσαι με τη συγγραφή μιας αληθινής ιστορίας. Κατά πόσο το βιβλίο σου ξεστρατίζει από την πραγματικότητα και οδηγείται στη μυθοπλασία;
Μ.Τ.: Ως συγγραφέας γνωρίζεις ότι τις περισσότερες φορές οι ήρωές μας μάς καθοδηγούν. Αυτή είναι και η δυσκολία όταν αποφασίζει κάποιος να μεταφέρει στο χαρτί μία αληθινή ιστορία. Μα το πιο μεγάλο πρόβλημα στο συγκεκριμένο βιβλίο ήταν να μην εμπλακώ σε συναισθηματικές παγίδες κατά την περιγραφή των γεγονότων. Πιστεύω ότι τα κατάφερα κι έχοντας τον πλήρη έλεγχο της συγγραφής του θεωρώ ότι ξεστρατίζει στα σημεία που πρέπει να αποδοθούν με πιο γλαφυρό τρόπο.
Μ.Γ.: Τι οφείλει να προσέξει ο συγγραφέας γράφοντας μια αληθινή ιστορία;
Μ.Τ.: Είναι πολλά τα σημεία που πρέπει να προσέξει κάποιος όταν αποφασίζει να μεταφέρει στο χαρτί μία αληθινή ιστορία. Περισσότερο θα πρέπει να προσέξει την αντικειμενική απόδοση των γεγονότων.
Μ.Γ.: Κατά τη συγγραφή του βιβλίου, κατά πόσο η συγγραφέας Μελίνα Τούντα προβλημάτισε τον άνθρωπο Μελίνα για όσα ήθελε να γράψει;
Μ.Τ.: Με προβλημάτισαν ιδιαίτερα τα σημεία στα οποία θα έπρεπε να περιγράψω τη σκληρή στάση των ανθρώπων όταν κληρονομούν περιουσιακά στοιχεία. Η εντιμότητα που διέκρινε τη μέχρι τότε στάση ζωής των ηρώων μου εξανεμίστηκε…
Μ.Γ.: Ποια είναι τα στοιχεία της σχέσης των ηρώων που σε συγκίνησε περισσότερο και γιατί;
Μ.Τ.: Όλοι οι ήρωες μίλησαν στην καρδιά μου. Η πορεία της ζωής της κεντρικής μου ηρωίδας ήταν εκείνη που με άγγιξε πιο πολύ. Γράφοντας το βιβλίο σε πρώτο πρόσωπο αναπόφευκτα ταυτίστηκα μαζί της και με απόλυτο τρόπο. Η σχέση που είχε με την κόρη της ήταν εκείνη που με συγκίνησε περισσότερο. Προβληματίστηκα ως μητέρα σχετικά με το ποιος είναι ο σωστότερος τρόπος να συμπεριφέρομαι σε ένα δυναμικό παιδί το οποίο έχει άποψη επί παντός επιστητού.
Μ.Γ.: Σύμφωνα με την εξέλιξη μιας αδελφικής σχέσης «το αίμα γίνεται νερό» όταν το προσωπικό συμφέρον βγαίνει στην επιφάνεια;
Μ.Τ.: Αντιδρώντας συναισθηματικά θέλω να πιστεύω ότι το αίμα νερό δεν γίνεται! Άλλωστε, όλοι κάνουμε λάθη. Άλλοτε αυτά είναι εύκολο να ξεπεραστούν και άλλοτε όχι. Υπάρχουν όμως και κάποια τα όποια δεν θέλουμε να ξεπεράσουμε γιατί έχουμε δώσει πολλές ευκαιρίες σε εκείνον που τα έκανε. Κι έτσι αναπόφευκτα φτάνει η στιγμή να τραβήξουμε διαχωριστική γραμμή. Η αντίδραση αυτή, όμως, δεν σημαίνει για εμένα ότι το αίμα έγινε νερό!
Μ.Γ.: Με ποια συναισθήματα βίωσες τη συγγραφική πορεία του βιβλίου και ποια κατακάθισαν μέσα σου όταν έγραψες τη λέξη τέλος;
Μ.Τ.: Ανάμεικτα θα έλεγα και σε κάθε περίπτωση καλοπροαίρετα επειδή μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα από την καλή τους πλευρά. Μπορεί να έκλαψα, να αγανάκτησα, να ένιωσα την ανάγκη να διαγράψω από την καρδιά μου ανθρώπους που λάτρεψα, αλλά όταν έγραψα τη λέξη τέλος η ελπίδα ότι ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος αν το θελήσουμε κυριάρχησε μέσα μου.
Μ.Γ.: Σ’ ευχαριστώ πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και σου εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου.
Μ.Τ.: Εγώ, σ’ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, αγαπημένη μου Μαίρη.
*Το μυθιστόρημα «Χαραγμένη διαδρομή» της Μελίνας Τούντα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ζενίθ
Μαίρη Γκαζιάνη
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική και τα τελευταία δέκα χρόνια με τη συγγραφή. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.
Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά κι έχει συμμετάσχει σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής» από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015. Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τον Νοέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα «Ζάχαρη άχνη» από τις εκδόσεις Ωκεανός. Τον Ιούνιο 2021 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ από τις εκδόσεις Ωκεανός.
