Μαρία Πολύζου: Μέσα από το Μαραθώνιο μαθαίνεις… αλλά η ίδια η ζωή είναι Μαραθώνιος

Της Κατερίνας Πλουμιδάκη

Η Μαρία Πολύζου (OLYMPIANS) είναι η πρώτη Ελληνίδα που αγωνίστηκε σε μαραθώνιο δρόμο, σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Ατλάντα το 1996.

Είναι μέλος της AIMS WOMEN’S COMMISSION.

Υπήρξε πρωταθλήτρια επί 20 συναπτά έτη και κάτοχος του ρεκόρ Ελλάδας, στο μαραθώνιο δρόμο, ρεκόρ που διατηρείται μέχρι και σήμερα με 2:33:40. Κάτοχος του ρεκόρ Ελλάδας στην κλασική διαδρομή (Μαραθώνας-Παναθηναϊκό Στάδιο) με 2:39:10.

Κάτοχος του πανελλήνιου ρεκόρ στον ημιμαραθώνιο με 1:13:31. Κατέκτησε το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε μαραθώνιο δρόμο, σε βαλκανικούς αγώνες, σημειώνοντας βαλκανικό ρεκόρ, στην Κωνσταντινούπολη το 1990. Προς τιμήν της ακούστηκε ο Εθνικός Ύμνος μέσα στην πόλη.

Κατέρριψε 14 πανελλήνια ρεκόρ. Έχει τρέξει 48 μαραθώνιους, έχει διανύσει πάνω από 280.00 χλμ, δηλαδή έχει κάνει τρέχοντας πάνω από 5 φορές το γύρο του κόσμου.

Το 2010 επανέλαβε έναν άθλο της παγκόσμιας ιστορίας. Στην επέτειο των 2.500 χρόνων από την Μάχη του Μαραθώνα, διάνυσε 524χλμ τρέχοντας ΑΘΗΝΑ – ΣΠΑΡΤΗ – ΜΑΡΑΘΩΝΑ σε 7 ημέρες , απόσταση που αντιστοιχεί σε 13 μαραθώνιους (42,195 χλμ έκαστος), κάνοντας ένα διάλειμμα μιας ώρας στη Σπάρτη.

Αυτός είναι ο Φειδιππίδειος Άθλος, και η Μαρία Πολύζου είναι η μοναδική γυναίκα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα που κατάφερε να τον επαναλάβει.

Ανακηρύχτηκε Πρέσβειρα του Μαραθωνίου Δρόμου το 2009. Είναι τελειόφοιτη του ΤΕΦΑΑ Αθηνών και συγγραφέας του βιβλίου «ΨΥΧΗ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ, το Χρονικό ενός Άθλου, 524 χλμ»., από τις Εκδόσεις Μεγάλη Κωπή.

Το 2016 εκδόθηκε το παιδικό παραμύθι με έμπνευση της ζωής της «ΕΝΑΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ Μ.Π.» από τη συγγραφέα Μάγδα Κωστοπούλου-Μπέριου.

Το 2012 δημιούργησε την ομάδα MARATHON TEAM GREECE by Maria Polyzou και έχει υποστηρίξει προπονητικά πάνω από 5000 δρομείς.

Είναι μέλος της AIMS WOMEN’S COMMISSION από το 2019.

Παρουσιάζει μαζί με τον Νίκο Αρμένη την εκπομπή KEEP RUNNING στο STARX.

MARATHON IS LIFE,

NOTHING IS IMPOSSIBLE.

-Πώς ξεκίνησες να τρέχεις;

Ξεκίνησα να τρέχω στην ηλικία των 12 χρόνων, από το γυμνάσιο, μου άρεσε πολύ η αίσθηση που αισθανόμουν στο σώμα μου, να είμαι ελεύθερη, αλλά και η εσωτερική χαρά που έπαιρνα μόλις τελείωνα την προπόνηση και τα χιλιόμετρα.

-Η πρώτη σου σκέψη όταν τελείωσες το Φειιδιππείδο Άθλο. Έκλαιγες;

Δεν έκλαψα στον τερματισμό… έκλαψα πολλές φορές κατά την διάρκεια της υπερμαραθώνιας διαδρομής των 524χλμ. Στον τερματισμό υπήρχε συγκίνηση… υπήρχε μία εσωτερική ΕΙΡΉΝΗ μέσα μου, ότι είχα καταφέρει να κάνω το καθήκον μου, προς την πατρίδα μου, την ιστορία της, στην Μάχη του Μαραθώνα, στους 192 Αθηναίους Μαραθωνομάχους που κείτονται στον τύμβο και εγώ ήθελα να προσκυνήσω και να τιμήσω.

-Ποια είναι τα εμπόδια και οι δυσκολίες που αντιμετώπισες;

Η διαδρομή ήταν πολύ μεγάλη 524χλμ, μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού της Ελλάδας, και μάλιστα την εβδομάδα που ξεκίνησα η θερμοκρασία ξεκινούσε από τους 38 βαθμούς και έφτανε μέχρι τους 42 και 44 βαθμούς Κελσίου!

Η διαδρομή ήταν πολύ δύσκολη, με πολλές και παρατεταμένες ανηφόρες, μέσα από αμπελώνες, από δύσκολους δρόμους, αρκετά βουνά, ανέβηκα το Αρτεμήσιο Όρος, κάμποσα δύσβατα μονοπάτια και πολλές άλλες δυσκολίες.

-Τι είναι αυτό που σου φέρνει την μεγαλύτερη ευτυχία στο τρέξιμο; Στη ζωή;

Πιστεύω ότι το τρέξιμο σου δημιουργεί μία άισθηση ευεξίας και χαράς, καλής διάθεσης και θετικής στάσης ζωής. Όταν καταφέρνεις να νικάς μια απόσταση, τότε νιώθεις να αποκτάς περισσότερη αυτοπεποίθηση και τα μικρά προβλήματα της ζωής τα ξεπερνάς πιο εύκολα. Το τρέξιμο σου αλλάζει τον τρόπο που βλέπεις τη ζωή σου.

-Τι πιστεύεις ότι ήταν αυτό που σε έκανε να ξεχωρίσεις;

Πιστεύω ότι ένα πράγμα που με ξεχωρίζει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είναι το τεράστιο πάθος μου για αυτό που κάνω. Ό,τι αγαπώ πολύ το τερματίζω, το κάνω στο έπακρο, τα δίνω όλα… Σε συνδυασμό πάντα με πολλή δουλειά, επιμονή, και ατελείωτη υπομονή.

-Από πού αντλείς τη δύναμή σου;

Δύναμη υπάρχει άπλετη στον κόσμο… Δύναμη υπάρχει στον ήλιο που ανατέλλει κι εσύ στέκεσαι και τον βλέπεις έστω και ένα λεπτό και λες πόσο τυχερός είσαι που μία ακόμη μέρα ξημέρωσε για σένα.

Δύναμη αντλώ από την αγαπημένη μου και μονάκριβη κόρη μου Αγάπη, ένα ξεχωριστό παιδί, που καταφέρνει με τον τρόπο που χειρίζεται τη ζωή της και τους στόχους της να με εμπνέει και να την θαυμάζω. Από την αγάπη της αντλώ τα πάντα.

Δύναμη είναι η αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων που στη χώρα μου με αγαπούν και με στηρίζουν. Οι δρομείς μου, οι φίλοι μου.

Δύναμη όμως λαμβάνεις όταν κάθε μέρα νιώθεις ευγνώμων για ό,τι σου συμβαίνει και ευχαριστείς το σύμπαν για αυτό.

-Οι γονείς σου τι ρόλο έπαιξαν στην πορεία σου στον αθλητισμό;

Όταν ξεκίνησα να τρέχω το 1983 το τρέξιμο δεν ήταν διαδεδομένο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον πλανήτη. Ως γυναίκα ακόμη, έπρεπε να καταφέρω να σπάσω πολλά ταμπού για να μπορώ να τρέχω στο δρόμο και αργότερα να μπορώ να φοράω αθλητικό σορτς για να πηγαίνω σε αγώνες. Γι’ αυτό και οι γονείς μου ήταν αρκετά διστακτικοί για το τρέξιμο και όπως όλοι θέλανε να δίνω περισσότερο βάση στο σχολείο και στην παιδεία μου.

-Τι συμβουλή ζωής θα μου έδινες;

Δεν είναι εύκολο να συμβουλεύεις ανθρώπους. Θα έλεγα μόνο ότι κάνω εγώ, δεν χάνω ποτέ το χαμόγελό μου ό,τι κι αν συμβαίνει στην καθημερινότητά μου, έχω απεριόριστη ψυχραιμία και αγωνίζομαι χωρίς να κουράζομαι.

-Τι θαυμάζεις περισσότερο;

Ανθρώπους που παλεύουν με δύσκολες συνθήκες για να ταΐσουν την οικογένειά τους, ανθρώπους που βρίσκονται στο δρόμο και παλεύουν για να βγει η μέρα τους, τους άστεγους, άνθρωπους που βρίσκονται στα νοσοκομεία και αγωνίζονται για μία μέρα ζωής ακόμα, τα παιδιά με καρκίνο και τις οικογένειές τους.

Θαυμάζω τον τρόπο που ο κάθε ένας αγωνίζεται για τη ζωή του. Όλοι κρατάμε το δικό μας σταυρό!

-Τι σε κάνει να λυγίζεις;

Λυγίζω… είναι μία πολύ μεγάλη λέξη. Νομίζω ότι όταν κάτι τέτοιο έχει έρθει στη ζωή μου, το έχω ξεπεράσει πολύ γρήγορα. Σοβαρό θέμα υγείας π.χ.

-Τι σου έχει λείψει;

Το τελευταίο καιρό τα ταξίδια, ως μητέρα δεν μπορούσα να ταξιδεύω όσο θα ήθελα σε διάφορες χώρες και να αποδέχομαι προσκλήσεις. Τώρα που η κόρη μου πέρασε στο Πανεπιστήμιο νομίζω ήρθε η ώρα να ξανακερδίσω το χαμένο έδαφος.

-Πιστεύεις στο άτομο ή στην ομάδα και γιατί;

Δεν μπορεί να υπάρχει άτομο χωρίς ομάδα!

Η ενότητα μιας ομάδας και ο καλός ηγέτης είναι αυτά που φέρνουν πάντα τις επιτυχίες.

-Πού έχεις ταξιδέψει σαν εθελόντρια;

Κοιτάξτε, υπάρχουν αρκετά πράγματα που έκανα όταν ταξίδεψα για να στηρίξω ανθρώπους σε άλλες χώρες, είτε στην Αφρική, είτε στην Ινδία. Πιστεύω όμως ότι το να προσφέρεις, δεν είναι κάτι που θα πρέπει να διατυμπανίζεις και να νομίζεις ότι έκανες κάτι. Ο άνθρωπος έχει όλα τα στοιχεία μέσα του για να παραμείνει άνθρωπος και να έχει υψηλές αξίες και να προσφέρει ανιδιοτελείς υπηρεσίες. Αυτό λοιπόν προσωπικά για μένα είναι η πνοή της ζωής μου.

-Στο μουσείο στο Μαραθώνα πώς ακριβώς συνέβαλες;

Το Μουσείο Μαραθωνίου δρόμου, είναι ένα Μουσείο που βρίσκεται στο Μαραθώνα, και με πάρα πολλή εργασία, με τις αθλητικές μου σχέσεις που είχα με δρομείς από όλο τον κόσμο και διοργανωτές Μαραθωνίων, κατάφερα μέσα στο διάστημα που ήμουν διευθύντρια, να μαζέψω περισσότερα από 2.500 εκθέματα, μετάλλια, κύπελλα, ολυμπιακές δάδες και άλλα προσωπικά αντικείμενα από μεγάλους Ολυμπιονίκες και πρωταθλητές του Μαραθωνίου δρόμου. Φυσικά το Μουσείο δεν θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα ενός και μόνο ανθρώπου. Ο Δήμος Μαραθώνα και ο τότε Δήμαρχος συνέβαλαν στα μέγιστα έτσι ώστε να γίνει ένα από τα πιο σπουδαία μουσεία στο κόσμο που αφορά τους Μαραθώνιους δρόμους.

-Διαβάζοντας το βιβλίο σου αυτό που με συγκλόνισε είναι το ότι λες ότι από ένα σημείο και ύστερα τρέχει η ψυχή και όχι το σώμα.

Ναι.

Ήταν πολύ μεγάλη η απόσταση που έπρεπε να διανύσω έτσι συνεχώς επανέλαβα μέσα μου την έκφραση “δεν είμαι σώμα είμαι ψυχή” και προχωρούσα. Έτσι κατάφερα αυτό να το νιώσω… !

Μπορεί όποιος θέλει να διαβάσει τα πάντα για τον Άθλο στο βιβλιο μου ” ΨΥΧΗ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ ” το χρονικό ενός Άθλου, από τις εκδόσεις Μεγάλη Κωπή, το οποίο πωλείται και στο AMAZON https://thegreatoar.com/product/spirit-and-body/

-Το 2009 έγινες Ambassador των Μαραθωνίων και κράτησες τη φλόγα του Μαραθωνίου.

Ναι, είχα την τιμή να ανάψω την φλόγα του Μαραθωνίου δρόμου, τόσο στον τύμβο του Μαραθώνα, όσο και στον βωμό στην εκκίνηση του Μαραθωνίου δρόμου στο Μαραθώνα.

Είχα όμως και την τιμή να ταξιδέψω και να τρέξω με την Φλόγα, στο Μαραθώνιο της Βοστώνης, στην Ινδία, στην Πράγα, στη Γερμανία, στην Κίνα και σε πολλές ακόμη χώρες.

-Πού και τι διαλέξεις έχεις δώσει;

Κάνω συνεχώς ομιλίες σε διάφορες εκδηλώσεις και οργανισμούς.

Μιλάω για το τρέξιμο, την προπονητική, τη φυσική κατάσταση, το Μαραθώνιο, αλλά κυρίως τα τελευταία χρόνια κάνω ομιλίες που αφορούν τον τρόπο και τα στάδια επιτυχίας ενός ανθρώπου. Γιατί όλα στη ζωή είναι προπόνηση. Επίσης με καλούν από μεγάλες εταιρείες στη χώρα μας για να μιλήσω στο προσωπικό τους και στους εργαζόμενους, έτσι ώστε να πάρουν έμπνευση για να εργαστούν με περισσότερο ζήλο και να πετύχουν.

-Στην τηλεόραση τι ακριβώς κάνεις;

Στην τηλεόραση έχουμε μία εκπομπή με τον δημοσιογράφο, πολιτικό συντάκτη και μαραθωνοδρόμο κ. Νίκο Αρμένη και κάθε εβδομάδα μιλάμε για το τρέξιμο, τους αγώνες, δίνουμε συμβουλές και αναλύουμε θέματα δρομικά.

-Γράφεις… πού;

Γράφω σε πολλά άρθρα αλλά κυριώς το τελευταία χρόνια στην προπωπική μου ιστοσελίδα www.mariapolyzou.com

-Πόσους έχεις προπονήσει;

Όλα αυτά τα χρόνια έχω προπονήσει περισσότερο από 5.000 δρομείς και συνεχίζω με το ίδιο πάθος όπως με τον πρώτο μου δρομέα.

-Ποιά είναι η πιο δυνατή στιγμή της ζωής σου;

Αυτή τη στιγμή θα έλεγα ο μαραθώνιος ζωής που διανύω και λέγεται “ΚΑΡΚΙΝΟΣ.”

Ο μαραθώνιος αυτός θα διανυθεί πιο εύκολα, και τα χιλιόμετρα όπως και τα στάδια αυτής της διαδρομής θα περάσουν γρήγορα και θα φθάσω στο τέρμα, όπως κάνω πάντα, τόσα χρόνια.

Στις 10 Νοέμβρη θα πάρουμε μέρος στην μεγάλη γιορτή του Αυθεντικού Μαραθωνίου !

-Θα ήθελες να μας μιλήσεις για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεις τον τελευταίο καιρό;

Στα τέλη Ιουνίου, διαγνώστηκα με καρκίνο στο στήθος.

Νοσηλεύτηκα στο METROPOLITAN HOSPITAL και χειρουρχήθηκα με επιτυχία από τον Dr. Vasilis Venizelos, Director of the Breast Surgery Unit of the METROPOLITAN HOSPITAL and his medical team which is under the supervision of the Oncologist – Director of Pathology – Dr. Eleni Linardou.

Αυτή τη στιγμή διανύω μια έντονη περίοδο που κάνω τις χημειοθεραπείες και μετά θα ακολουθήσουν οι ακτινοβολίες και τα χάπια για τα επόμενα 10 χρόνια. Πιστεύω ουσιαστικά ότι και αυτός είναι άλλος ένας μακρύς Μαραθώνιος… Συνεχίζω να εργάζομαι με τις ομάδες μου, να τρέχω, να πηγαίνω στο γραφείο και με πολλή θετική σκέψη έχω καταφέρει να μην έχω αλλάξει τη ζωή μου.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ… ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗ ΖΩΗ!