Τι συμβαίνει στην Σχολή Ευελπίδων τα τελευταία χρόνια με τις αποχωρήσεις σπουδαστών; Κάθε χρόνο ο αριθμός γίνεται όλο και μεγαλύτερος. Το 2014, 30 Ευέλπιδες παραιτήθηκαν, το 2015, είχαμε 31 παραιτήσεις και φέτος μέχρι στιγμής έχουμε ξεπεράσει τις 35. Άλλες πληροφορίες ανεβάζουν τον αριθμό σε 40.
Επειδή τη Σχολή Ευελπίδων δεν την επιλέγουν τυχαία και χωρίς στόχο οι νέοι και οι νέες, αλλά με φιλοδοξία να γίνουν Αξιωματικοί, είναι λίγο δύσκολο να δικαιολογηθούν τόσες παραιτήσεις.
Λόγω κρίσης, πολλοί νέοι επιλεγούν τις στρατιωτικές σχολές πάντα με στόχο την επαγγελματική αποκατάσταση… Μπαίνοντας όμως στην σχολή, άλλα περίμεναν και άλλα είδαν, με αποτέλεσμα να απογοητεύονται και να παραιτούνται. Δεν νομίζουμε όμως ποτέ ότι είχαμε τόσες περιπτώσεις εγκατάλειψης.
Πρώτα απ΄ όλα οι περικοπές και στη ΣΣΕ έχουν προκαλέσει προβλήματα, που κάνουν ακόμη δυσκολότερη τη ζωή των Ευελπίδων. Είναι δυνατόν να έχουμε χρήματα για να νοικιάζουμε συνεργεία καθαρισμού για τους προσφυγικούς καταυλισμούς -και καλώς έχουμε- και να μην έχουμε εξασφαλισμένη την καθαριότητα για τους αυριανούς Αξιωματικούς; Είναι σωστό και “εκπαιδευτικό” να τους βάζουμε να καθαρίζουν οι ίδιοι τις τουαλέτες;
Είναι αλήθεια ότι οι μερίδες του φαγητού έχουν μειωθεί αισθητά;
Και τέλος: είναι λογικό να μην έχουν σχεδόν ΚΑΘΟΛΟΥ ελεύθερο χρόνο οι Ευέλπιδες;
Κανείς δεν λέει ότι η εκπαίδευση στην ΣΣΕ πρέπει να είναι χαλαρή. Και δεν είναι. Πρέπει όμως να είναι σύγχρονη, αποτελεσματική, λειτουργική και να παράγει αυτό που πρέπει: Αξιωματικούς έτοιμους να διοικήσουν, να πολεμήσουν, αλλά και να σταθούν όπως πρέπει στην κοινωνική θέση που δικαιωματικά τους ανήκει.
Αναγνωρίζουμε ότι η ισορροπία και η χημεία της εκπαίδευσης μπορεί να είναι δύσκολη. Αλλά πρέπει να την βρούμε επειγόντως.
Τέλος θεωρούμε τουλάχιστον απαράδεκτο να επιτρέπουμε στην ΣΣΕ περικοπές κονδυλίων που υποβαθμίζουν έστω και στο ελάχιστο τις συνθήκες διαβίωσης των σπουδαστών. Αυτά τα παιδιά θυσίασαν την πιο ωραία ηλικία τους, την εφηβεία για να προετοιμαστούν και να δώσουν τη μεγάλη μάχη για την εισαγωγή στη ΣΣΕ. Ήξεραν ότι δεν θα ζήσουν τη φοιτητική ζωή που ζουν κάποιοι από τους συνομηλικούς τους. Αντιθέτως ζουν τη νεότητά τους σπαρτιάτικα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τους παρέχουμε τα στοιχειώδη.
Ελπίζουμε ότι οι φετεινές “απώλειες” θα είναι οι τελευταίες για τη ΣΣΕ.
Μανώλης Κακούρας
