Subscribe Now
Trending News
Τα cookies επιτρέπουν μια σειρά από λειτουργίες που ενισχύουν την εμπειρία σας στo now24.gr. Χρησιμοποιώντας αυτόν τον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies, σύμφωνα με τις οδηγίες μας.
17 Φεβ 2025
Απόψεις

Καλησπέρα απο την χιονισμένη Πεντέλη-Μια σκέψη ακολουθεί για την τηλεργασία

Απο την Γεωργία Βρεττού

Τηλεργασία, working from home, εργασία εξ αποστάσεως, ή όπως αλλιώς αποκαλούμε την εργασία σήμερα., που τα μέχρι τώρα δεδομένα άλλαξαν- ίσως και τα κεκτημένα.  Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί αυτό που συμβαίνει εδώ και πολλούς μήνες. Δουλειά από το σπίτι. Πόσο αποδοτικό μπορεί να είναι; Πόσο δημιουργικό; Αγγίζονται οι στόχοι; Βγαίνει το μπάτζετ; Ικανοποιούνται τα deadlines; Πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει το υπνοδωμάτιο, ή το σαλόνι ως χώρος γραφείου;

Μήπως γίνει καθεστώς;  Το κράτος, οι εταιρείες, οι οργανισμοί βολεύονται κάπως έτσι; Μπορεί και ναι. Τα έξοδα μειώνονται. Συνεργεία καθαρισμού, φύλαξη, ηλεκτρισμός, εταιρικά αυτοκίνητα, αναλώσιμα εκτυπωτών, φροντιστές κλιματιστικών, θέρμανση, βγαίνουν εντελώς απο τον προϋπολογισμό. Γραμματείες, ρεσεψιονίστ, κυλικεία, κηπουροί, είναι περίσσιο προσωπικό. Η τηλεργασία ίσως είναι το μέλλον.  Αποδίδει;  Ποσό χαρούμενοι είναι οι εργαζόμενοι; Πόσο αποδοτικοί;

Πολλές μελέτες έχουν γίνει, προ εποχής πανδημίας, από αρχιτέκτονες, διακοσμητές χωρών, ακόμα και από ψυχολόγους ώστε ένας οργανισμός να στήσει με τέτοιο τρόπο τα γραφεία του για να εμπνέονται οι εργαζόμενοι. Να νιώθουν ασφάλεια, οικειότητα, άνεση μέσα στο περιβάλλον στο οποίο εργάζονται και περνούν δέκα ώρες την ημέρα,  κάθε μέρα, επί πολλά χρόνια, ώστε να αποδίδουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα γραφεία πια δεν είναι κλειστού τύπου αλλά open. Το open space, (χώρος γραφείου ανοικτής διάταξης) αποφάνθηκαν οι ψυχολόγοι,  ότι λειτουργεί καλύτερα στην ψυχολογία και την συνεργασία των ατόμων. Σμίξιμο ανθρώπων, ιδεών, συναισθημάτων. Νιώθουν ελευθερία και όχι απομόνωση,  αναπτύσσουν σχέσεις γρηγορότερα και πιο εύκολα  με τους συναδέλφους τους, απλά βλέποντάς τους καθημερινά και λέγοντας μια καλημέρα. Ο ανοιχτός εργασιακός χώρος συντελεί  στην μείωση του άγχους των εργαζομένων και η διαδραστικότητα που αναπτύσεται βοηθά στην αύξηση παραγωγικότητας.  Καμία πόρτα δεν χωρίζει την επικοινωνία οπτική ή λεκτική. Ενδέχεται ο ανοικτός χώρος να μετριάζει και τυχόν ιδιορρυθμίες, ιδιοτροπίες και να διορθώνει συμπεριφορές προς το καλύτερο.

Είναι η επικοινωνία δια ζώσης που μας κάνει να νιώθουμε άνθρωποι. Ενταγμένοι σε ένα σύνολο που επιλέξαμε εξ αρχής, με στόχο να καλυτερεύσουμε, να προοδεύσουμε και να εξελιχθούμε. Να ακούσουμε το μπράβο, να βραβευθούμε, να επικριθούμε αν χρειαστεί και να προχωρήσουμε παρακάτω.

Να γιορτάσουμε τις μεγάλες γιορτές όλοι μαζί, να ευχηθούμε σε γενέθλια, να γίνουν  μικρές συναντήσεις σε ώρες γραφείου, να γελάσουμε, να ξεφύγουμε λίγο απο την ρουτίνα. Να στολίσουμε το γραφείο, να ανταλλάξουμε δώρα παραμονές Χριστουγέννων και να ανυπομονούμε για την νέα χρονιά. Φιλίες χρόνων έχουν χτιστεί μέσα στον επαγγελματικό χώρο. Κουμπαριές, γάμοι, βαφτίσια. Ένας “κόσμος” κλεισμένος μέσα σε κάποια τετραγωνικά που δούλευε υπέροχα. Ένας “κόσμος” με πολλά κοινά. Με διαπληκτισμούς εποικοδομητικούς, με συναινέσεις, με απολύσεις και νέους εισερχόμενους, αλλά ο “κόσμος” παρέμενε ο ίδιος. Μικροί πλανήτες ήταν ο κάθε οργανισμός στο σύμπαν. Πλανήτες που αντάμωναν ο ένας τον άλλον και έτσι λειτουργούσε η αγορά. Με τους ανθρώπους.

Και ξαφνικά μπήκαμε στο pause. Δουλεύουμε αγέλαστοι, σε ποιον να χαμογελάσεις στην οθόνη του υπολογιστή, αμίλητοι, σε ποιον να μιλήσεις στην οθόνη του υπολογιστή, με ποιον να ανταλλάξεις απόψεις, στα email, στα sms; Ακόμα και να βγάλεις τα ρούχα σου απο την ντουλάπα από βραδύς να τα έχεις έτοιμα το πρωί για το γραφείο, ήταν και αυτό μέρος της ρουτίνας.

Πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει το υπνοδωμάτιο ή το σαλόνι ως χώρος γραφείου; Αναγκαία λύση λόγω των έκτακτων συνθηκών που διαμορφώθηκαν εδώ και ένα χρόνο, αλλά η δημιουργία, το όραμα, οι μικρές καριέρες, ή οι μεγάλες βρίσκονται έξω από το σαλόνι και την κρεβατοκάμαρα.  Βρίσκονται και απαντώνται μέσα στα πολλά ή τα λίγα τετραγωνικά των γραφείων.

Εύχομαι, η τηλεργασία να μην γίνει καθεστώς. Διότι, ως γνωστόν,  ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Μακάρι να ανταμώσουμε πάλι στην είσοδο των γραφείων  και να ξυπνήσουν οι αισθήσεις μας  από την μυρωδιά του πρωϊνού φρέσκο-κομμένου καφέ που αναδύεται από το κυλικείο στο ισόγειο.

“Καλημέρα, γιορτάζεις σήμερα;” με ρωτούν βλέποντας τα γλυκά που κρατώ στο χέρι.
“Όχι. Σήμερα γιορτάζουμε την επιστροφή”