Συνέντευξη στη Μαίρη Γκαζιάνη
Η Γιούλα Γ. Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε για χρόνια στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Είναι κάτοχος MSc του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και PhD της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.
Έχει συγγράψει διηγήματα και μυθιστορήματα. Στην επιστημονική της δραστηριότητα συμπεριλαμβάνονται πάνω από πενήντα άρθρα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Τι είναι αυτό που σας κατευθύνει προς τη συγγραφή, πώς μια ιδέα έρχεται και σφηνώνεται στο μυαλό σας και τι μπορεί να αποτελεί έμπνευση;
ΓΙΟΥΛΑ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η διάθεση για δημιουργία, για την αποτύπωση μιας ιστορίας και τη σύνθεση μικρο-ιστοριών σε γραπτό λόγο, η παράθεση ιδεών αποτελούν κινητήριο δύναμη για εμένα και με στρέφουν στην συγγραφή ενός έργου. Πηγή έμπνευσης μπορεί να είναι μια εικόνα ή μια φωτογραφία, ένας τόπος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο παρόν ή στο απώτερο παρελθόν.
Μ.Γ.: Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας με τίτλο «Οδός Μέρλιν 6». Όπως και το πρώτο βιβλίο σας βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Επιλέγετε πάντα να στηρίζεται τη μυθοπλασία σε πρόσωπα και καταστάσεις που υπήρξαν;
Γ.Κ.: Ναι, τον Ιούνιο 2021 κυκλοφορήθηκε το νέο μου μυθιστόρημα με τίτλο «Οδός Μέρλιν 6». Με ενδιαφέρει πάντοτε να πλάθω και να αφηγούμαι ιστορίες ανθρώπων και να συνδυάζω την ζωή και την δράση τους εντάσσοντάς τες σε περιόδους της σύγχρονης Ιστορίας του τόπου μας.
Μ.Γ.: Τι οφείλει να προσέχει ένας συγγραφέας όταν στην αφήγησή του συμπεριλαμβάνει πραγματικότητα και μυθοπλασία;
Γ.Κ.: Θεωρώ ότι ένας/ μία συγγραφέας οφείλει να εφαρμόζει την αρχή της επαλληλίας, σύμφωνα με την οποία σε ένα έργο συνυπάρχουν μυθοπλασία και πραγματικότητα, ως «καταστάσεις» που συμπίπτουν μερικώς, δίχως όμως να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας της μίας από την άλλη.
Μ.Γ.: Με τι έρχεται σε επαφή ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου;
Γ.Κ.: Ο αναγνώστης διαβάζοντας το έργο «Οδός Μέρλιν 6» έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει νοερά τα βήματα της ζωής των ηρώων μέσα από επώδυνες, γενικότερα για τον ελληνισμό περιόδους, όπως αυτές των πολέμων, του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, των βασάνων στην περίοδο της Κατοχής και τους αγώνες στο πλαίσιο της Εθνικής Αντίστασης .
Μ.Γ.: Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου σας υπάρχουν φωτογραφίες από διπλώματα απονομής τιμητικών μεταλλίων. Έχετε κάποια προσωπική σχέση με τον Γιωργή της ιστορίας; Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για τον κεντρικό ήρωά σας όπως τον γνωρίσατε (αν τον γνωρίσατε) ή όπως τον φανταστήκατε;
Γ.Κ.: Οι φωτογραφίες προσώπων και τιμητικών μεταλλίων που κοσμούν τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου είναι ένας φόρος τιμής στη μνήμη προσφιλών μου προσώπων και απόδειξη τεκμηριωμένη ότι η συγκεκριμένη ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τα γεγονότα που ήδη προανέφερα. Όσον αφορά στον κεντρικό μου ήρωα, τον Γιωργή, έπλασα την μορφή του έχοντας κυρίαρχη εικόνα στο μυαλό μου την μορφή του αείμνηστου πατέρα μου.
Μ.Γ.: «Στη δίνη του πολέμου ο άνθρωπος μάχεται την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση, γίνεται ο ίδιος πολέμιος όσων μόχθησε να αποκτήσει» γράφετε σε κάποιο σημείο. Θέλετε να μας διευκρινίσετε τι ακριβώς εννοείτε;
Γ.Κ.: Ο πόλεμος, ο κάθε πόλεμος σε όποια μορφή του, εθνικός ή εμφύλιος αποδομεί τα πάντα: ανθρώπινα έργα κι ανθρώπινες συνειδήσεις. Ό,τι δόθηκε στον άνθρωπο από την φύση ή τον Θεό, ό,τι με κόπο ο ίδιος απέκτησε, στην δίνη του πολέμου γκρεμίζεται, χάνεται. Αυτό είναι το νόημα της συγκεκριμένης φράσης.
Μ.Γ.: Στο συγγραφικό σημείωμα διάβασα ότι, ξεκινήσατε να γράφετε το βιβλίο την άνοιξη του 2019 και ολοκληρώθηκε δυο χρόνια αργότερα. Πού οφείλεται η μεγάλη διάρκεια συγγραφής του;
Γ.Κ.: Η συγγραφή ενός έργου , το γνωρίζετε, νομίζω, απαιτεί χρόνο.
Όσον αφορά στην μυθοπλασία, η έμπνευση δίνει την χαρά της δημιουργίας, αλλά δεν είναι και δεν μπορεί να είναι συνεχής η «ροή» της. Απαιτείται χρόνος. Το ίδιο απαιτεί και η αναφορά σε ιστορικά γεγονότα.: μελέτη ιστοριογραφικών έργων, άρθρα εφημερίδων, μαρτυρίες ανθρώπων που επέζησαν μετά το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα ή βίωσαν τη Ναζιστική θηριωδία στα σκοτεινά κελιά των φυλακών Αβέρωφ και στα κρατητήρια της οδού Μέρλιν 6…
Μ.Γ.: Επίσης στο συγγραφικό σημείωμα, αναφέρετε «Ο χρόνος εξαπλώνεται στη βιωμένη πραγματικότητα, ανασυνθέτοντας και αναπλάθοντας τη ζωή απλών ανθρώπων, μελών μιας αγροτικής οικογένειας, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στις ιστορίες ατόμων που θα έμεναν έξω από την ιστορία». Η αποτρόπαια σφαγή στα Καλάβρυτα αποτελεί ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κι έχουν γραφτεί άπειρα βιβλία γι΄ αυτό το αποτρόπαιο γεγονός, και ιστορικά και λογοτεχνικά πολλά από τα οποία βασίζονται σε πραγματικά πρόσωπα. Τι εννοείτε «θα έμεναν έξω από την ιστορία»;
Γ.Κ.: Γνωρίζω πολύ καλά τι έχει γραφεί για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, δεδομένου ότι έλκω την καταγωγή από την μαρτυρική, ιστορική αυτή περιοχή. Στόχος μου στο έργο αυτό ήταν να αφηγηθώ μικρές ιστορίες απλών ανθρώπων, αναπλάθοντας την ζωή τους. Σημειώνω χαρακτηριστικά στο συγγραφικό μου σημείωμα, «ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στις ιστορίες ατόμων που θα έμεναν έξω από την Ιστορία», εννοώντας την επίσημη Ιστορία, πτυχές της οποίας μένουν άγνωστες στην πλειονότητα των ανθρώπων. Πόσοι άραγε σήμερα γνωρίζουν τι ήταν στα χρόνια της Κατοχής το κτήριο της οδού Μέρλιν 6;
Μ.Γ.: Με ποια συναισθήματα βιώσατε τη συγγραφική πορεία του Γιωργή και ποια καταστάλαξαν μέσα σας γράφοντας τη λέξη τέλος;
Γ.Κ.: Τα συναισθήματα που με κατέκλυζαν κατά την διάρκεια της συγγραφής του έργου ήταν πολύ έντονα, γεγονός που με ανάγκαζε να κάνω παύσεις γιατί το ψυχικό φορτίο ήταν βαρύ, επαχθές… Η επιλογή της φράσης του Θουκυδίδη ως κατακλείδα στο έργο μου, μού πρόσφερε ανάταση ψυχής γιατί πιστεύω ότι δικαιώνει τους αγώνες εκείνων που πολέμησαν για την ελευθερία αυτού του τόπου και όσων έχουν κατανοήσει το αγαθό της ειρηνικής διαβίωσης!
Μ.Γ.: Επηρεάζεστε από κριτικές θετικές και κυρίως αρνητικές;
Γ.Κ.: Οι κριτικές για το πρώτο μου μυθιστόρημα «Αμέλια- Ιχνηλατώντας μνήμες των Ρωμιών της Πόλης» ήταν πολύ θετικές από απλούς αναγνώστες, αλλά και ειδικούς στον χώρο της Λογοτεχνίας. Ως μότο στην συγγραφική μου πορεία έχω την αρχαία ρήση: «πἂσιν ἀδεῖν χαλεπόν», δηλαδή είναι δύσκολο να αρέσει κάτι σε όλους!
Μ.Γ.: Εκτός από το να αφηγηθείτε μια ιστορία θέλατε να περάσετε και κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες σας;
Γ.Κ.: Το μήνυμα σαφώς είναι αντιπολεμικό, ενάντια στη βία και την κακότητα που αποδομούν τις ανθρώπινες σχέσεις.
Μ.Γ.: Πιστεύετε ότι οι Έλληνες διαβάζουν; Και τι είδους βιβλία επιλέγουν;
Γ.Κ.: Έχω την άποψη ότι οι Έλληνες δεν διαβάζουν όσο θα έπρεπε. Νομίζω η Κίρκη των κοινωνικών μέσων δικτύωσης τους δελεάζει τόσο, όσο δελέαζε τις προηγούμενες γενιές η τηλεόραση.
Μ.Γ.: Με ποια λόγια θα θέλατε να τους παροτρύνετε προς την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων;
Γ.Κ.: Δεν ξέρω αν εγώ έχω τη δύναμη αυτή. Η παιδεία κυρίως από την οικογένεια και το σχολείο είναι η μόνη οδός για να στραφούν στην φιλαναγνωσία οι άνθρωποι όποιας ηλικίας και να κατανοήσουν πως αξιόλογα λογοτεχνικά βιβλία είναι μια όαση στην τεχνοκρατούμενη εποχή που ζούμε.
*Το βιβλίο «Οδός Μέρλιν 6» της Γιούλας Γ. Κωνσταντοπούλου κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική.
Μαίρη Γκαζιάνη
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε στον τραπεζικό χώρο. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική και τα τελευταία δέκα χρόνια με τη συγγραφή. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.
Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά κι έχει συμμετάσχει σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής» από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015. Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τον Νοέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα «Ζάχαρη άχνη» από τις εκδόσεις Ωκεανός. Τον Ιούνιο 2021 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ από τις εκδόσεις Ωκεανός.
