Συνέντευξη στη Μαίρη Γκαζιάνη
Ο Γιώργος Οικονόμου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στα Αρσάκεια Σχολεία και πήρε το πτυχίο του με άριστα από το Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης (Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών). Από το 2005 ασκεί το επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερις προσωπικούς δίσκους. Έχει συνθέσει μουσική για το θέατρο και για τον κινηματογράφο. Έχει ανεβάσει δύο ανεξάρτητες μουσικές παραστάσεις για το θέατρο. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη φωτογραφία. Είναι παντρεμένος με την αρχιτέκτονα Ανδριάνα Λίμπα και έχουν έναν γιο.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο αστυνομικό βιβλίο σας με τίτλο «Ο παπαγάλος πέταξε». Πώς προέκυψε ο ιδιαίτερος αυτός τίτλος;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Προέκυψε μετά από πολύ κόπο. Αλλά τελικά ήταν μπροστά μου. Η απάντηση βρίσκεται μέσα στο βιβλίο και μου είναι δύσκολο να αποκαλύψω λεπτομέρειες, γιατί θα χαθεί το νόημα της πλοκής. Αφήνω το ενδιαφέρον στους αναγνώστες να το ανακαλύψουν καθώς το διαβάζουν.
Μ.Γ.: Ο ντεντέκτιβ Φάνης Ντούρος είναι ο κύριος ήρωας όπως και στο πρώτο βιβλίο σας. Τι είδους υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει;
Γ.Ο.: Στο δεύτερο βιβλίο το παιχνίδι χοντραίνει. Τα βάζει με όλους και με όλα. Η βασική κύρια υπόθεση είναι η πτώση ενός άντρα από τον έβδομο όροφο πολυκατοικίας. Συγχρόνως, όμως, έχει μία ιδιωτική εξωσυζυγική υπόθεση και μπλέκει με φαρμακευτική εταιρεία και κύκλωμα εκβιαστών. Ένα χάος δηλαδή στο μυαλό του.
Μ.Γ.: Το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο. Ποια είναι τα προτερήματα και ποια τα μειονεκτήματα σ΄ αυτό το είδος γραφής;
Γ.Ο.: Προσωπικά νιώθω πως με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης – και εγώ – βρίσκεται μέσα στο μυαλό του ήρωά μου. Βλέπει μέσα από τα μάτια του. Τον ακολουθεί συνεχώς. Και τον παρακολουθεί, που είναι και το ζητούμενο στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο αναγνώστης γίνεται ντετέκτιβ και προσπαθεί ο ίδιος να εξιχνιάσει την υπόθεση. Δεν είμαι σίγουρος ότι κατά τη διάρκεια της συγγραφής βρίσκω κάποια μειονεκτήματα που με δυσκολεύουν στο να προχωρήσω και να ολοκληρώσω την κάθε ιστορία.
Μ.Γ.: Έχετε δώσει στον Φάνη Ντούρο δικά σας χαρακτηριστικά;
Γ.Ο.: Χαχαχα! Αλίμονο. Κάποια, ναι. Κυρίως, όμως, είναι ένας χαρακτήρας αυτοδημιούργητος. Τον έπλασα και τον έστησα στο μυαλό μου. Ίσως ένας αόρατος φίλος μου. Αν έχουν απορία, πάντως, οι αναγνώστες θα βρούνε στοιχεία μου ως προς τα μουσικά ακούσματα του Φάνη. Μάλλον και τα γαστριμαργικά.
Μ.Γ.: Στο βιβλίο σας αναφέρεται έντονα η διαφθορά στο αστυνομικό σώμα. Πιστεύετε ότι είναι μια απεικόνιση της πραγματικότητας;
Γ.Ο.: Έως ένα βαθμό, ναι. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα εισβάλει στην πραγματικότητα. Μερικές φορές σε τέτοιο βαθμό που δεν είναι εύκολα διακριτή η μυθοπλασία από την πραγματικότητα. Εξάλλου, η πραγματικότητα προηγείται σχεδόν πάντοτε από τη σκέψη ενός συγγραφέα. Για την διαφθορά στο αστυνομικό σώμα, θα έλεγα πως είναι πρωτίστως μία υπόθεση εργασίας βασισμένη στην ειδησεογραφία και όχι προσωπική μου έρευνα.
Μ.Γ.: Είχατε υπόψη σας πραγματικά γεγονότα πάνω στα οποία θεμελιώσατε την ιστορία που αφηγείστε;
Γ.Ο.: Υπάρχουν κάποια πραγματικά γεγονότα, πράγματι. Διαφορετικές ιστορίες πλασμένες με τέτοιον τρόπο που να μην οδηγούν σε αληθινή ιστορία. Η συνολική εικόνα, όμως, διαγράφεται στην καθημερινότητα που ζούμε, σε γεγονότα και καταστάσεις που έχουμε ακούσει ή γνωρίζουμε προσωπικά. Όχι, μόνο εγώ ως συγγραφέας.
Μ.Γ.: Οι αστυνομικές ιστορίες που γράφετε υπάρχουν ολοκληρωμένες στο μυαλό σας ή σας καθοδηγούν οι ήρωές σας;
Γ.Ο.: Και στα δύο βιβλία, υπήρχε η ιδέα, ο κορμός και τα υλικά της συνταγής. Στην πορεία στηνόταν η πλοκή και η λύση του μυστηρίου που αποτελεί και το νόημα στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Εκτός από τους ήρωες που μεταλλάσσονται κατά την διάρκεια της συγγραφής με καθοδηγεί και η γυναίκα μου, η Ανδριάνα, με την οποία στήνουμε το έγκλημα και λύνουμε το μυστήριο.
Μ.Γ.: Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη «συνταγή» για να γράψει κάποιος ένα αστυνομικό βιβλίο;
Γ.Ο.: Η μόνη συνταγή που γνωρίζω με όσα δημιουργικά καταπιάνομαι στη ζωή μου, είναι η όρεξη για δημιουργία και η πίστη στον εαυτό μου. Συγκεκριμένα για το αστυνομικό μυθιστόρημα, πιστεύω πως οφείλει να αγγίζει την πραγματικότητα, να ακροβατεί στη μυθοπλασία και στην πραγματική ζωή.
Μ.Γ.: Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού αστυνομικού μυθιστορήματος;
Γ.Ο.: Καλή πλοκή, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και κάθαρση με τη λύση του μυστηρίου. Δεν υπάρχει φόνος χωρίς πτώμα και δολοφόνο.
Μ.Γ.: Αν και πρόκειται για αστυνομική πλοκή, υπάρχουν αξίες που αναδεικνύονται στις σελίδες του βιβλίου σας;
Γ.Ο.: Ακριβώς επειδή η αστυνομική πλοκή περιγράφεται και εξελίσσεται στην πραγματική ζωή, συγχρόνως την αφουγκράζεται. Οι ήρωες δεν ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο. Ζουν και κυκλοφορούν στη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, λοιπόν, θα έλεγα πως αναδεικνύονται οι αξίες της ζωής, των διαπροσωπικών σχέσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μ.Γ.: Ο Φάνης Ντούρος θα συνεχίσει να λύνει υποθέσεις ή σκέφτεστε να δημιουργήσετε κάποιον άλλον ήρωα;
Γ.Ο.: Φάνης Ντούρος για πάντα! Μέχρι να τον πατήσει κάποιο αυτοκίνητο, ή πέσει από τις σκάλες. Ή ακόμη χειρότερα μέχρι κάποιος να τον δολοφονήσει.
Μ.Γ.: «Πιθανόν μου είναι πιο εύκολο να κόψω το αλκοόλ και το κάπνισμα παρά την πρόσβαση στο διαδίκτυο» σκέφτεται ο Φάνης. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η εξάρτηση όχι μόνο στον Φάνη αλλά στον περισσότερο κόσμο;
Γ.Ο.: Η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι εθιστική. Ξεκάθαρα. Το διαδίκτυο είναι ένα ανοιχτό βιβλίο. Ένα παράθυρο στον κόσμο. Η αίσθηση της ελευθερίας μας. Κι όμως. Είναι ναρκωτικό. Σαφώς, όταν γίνεται αλόγιστη χρήση. Δεν είναι τυχαίο πως η έννοια «χρήστης» αναφέρεται στον κόσμο των ναρκωτικών και του διαδικτύου.
Μ.Γ.: «Αυτά είναι σημεία των καιρών» παραδέχεται ο ντεντέκτιβ. Κατά πόσο βοηθάει έναν δημιουργό η χρήση των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας και του διαδικτύου και ποιες παγίδες κρύβονται στις ψηφιακές πλατφόρμες;
Γ.Ο.: Για τους δημιουργούς όπως και για όλους, τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας και το διαδίκτυο δίνουν τη δυνατότητα για άμεση πρόσβαση στα πάντα ή σχεδόν στα πάντα. Ένας δημιουργός μπορεί πολύ γρήγορα να αντλήσει γνώση και πληροφορίες και έτσι να βοηθηθεί για την εξέλιξη του έργου. Ο κίνδυνος που εμπεριέχεται σε αυτήν την ελευθερία της πρόσβασης και της γνώσης είναι η ημιμάθεια. Η πληροφορία καταναλώνεται ταχύτατα, χωρίς φιλτράρισμα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι ψευδείς ειδήσεις, μπορούν να καταστρέψουν κόσμο, να ανεβοκατεβάσουν κυβερνήσεις, να προκαλέσουν μίσος, φθόνο και βία. Συνεπώς, απαιτείται κριτική σκέψη.
Μ.Γ.: Βρισκόμαστε σε περίοδο ενός δεύτερου lock down στην Ελλάδα. Πως το αντιμετωπίζετε και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες σας;
Γ.Ο.: Το πρώτο lockdown μας βρήκε με την Ανδριάνα, ακριβώς στη γέννηση του πρώτου μας παιδιού. Του Νικήτα. Καταλαβαίνετε πως άλλαξε ο κόσμος μας. Δεν έχουμε καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει. Προσωπικά το αντιμετωπίζω όπως όλα στη ζωή. Με πίστη και υπομονή. Τι πηγαίνει, εξάλλου, καλά τα τελευταία 15 χρόνια; Η ζωή είναι μπροστά μας. Και τα έχει όλα. Η μιζέρια και ο φόβος δεν είναι λύση. Οφείλουμε να αγαπήσουμε το Εγώ για να φτάσουμε άμεσα στο Εμείς.
*Το μυθιστόρημα «Ο παπαγάλος πέταξε» του Γιώργου Οικονόμου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Μαίρη Γκαζιάνη
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική και τα τελευταία δέκα χρόνια με τη συγγραφή. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.
Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά κι έχει συμμετάσχει σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής» από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015. Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τον Νοέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα «Ζάχαρη άχνη» από τις εκδόσεις Ωκεανός.
