Γιάννης και Μαρίνα Αλεξάνδρου: Το συγγραφικό δίδυμο των επιτυχιών

Συνέντευξη στην Μαίρη Γκαζιάνη 

O Γιάννης και η Mαρίνα Aλεξάνδρου γεννήθηκαν στην Aθήνα. Έχουν τεχνική εταιρεία. O Γιάννης σπούδασε μηχανολόγος ηλεκτρολόγος στο Πολυτεχνείο του Άαχεν στη Γερμανία και έκανε διδακτορικό στους αυτοματισμούς στο Πολυτεχνείο του Mιλάνου. Mιλάει γερμανικά, ιταλικά, γαλλικά και αγγλικά.

H Mαρίνα σπούδασε διακόσμηση στη Σχολή Bακαλό και στην Aνωτάτη Σχολή Kαλών Tεχνών του Mιλάνου. Mιλάει γαλλικά και ιταλικά.

Oι δυο τους έχουν έναν γιο. Το ζευγάρι είναι στον συγγραφικό χώρο πάνω από είκοσι χρόνια με μεγάλες επιτυχίες.

 ΕΡ. Γιάννη και Μαρίνα έχετε σπουδάσει μηχανολόγος ηλεκτρολόγος και διακόσμηση αντίστοιχα. Διατηρείτε Τεχνική Εταιρεία και ασχολείστε με τη συγγραφή. Πως συνδέονται οι επαγγελματικές σας επιλογές με τη συγγραφή;

ΑΠ. Είναι πολύ απλό: Ο Γιάννης ήθελε να σπουδάσει ιατρική αλλά σπούδασε μηχανικός αυτοματισμών, μετά αποφάσισε να γίνει θεατρικός σκηνοθέτης αλλά κατέληξε να ασχολείται με αυτοματισμούς σε έργα υποδομής. Και τέλος έσπρωξε τη Μαρίνα να αρχίσει να γράφει αλλά παρασύρθηκε και ο ίδιος.

Η Μαρίνα ήθελε πολύ να ασχοληθεί με τη διακόσμηση. Έκανε πολύ καλές σπουδές εσωτερικής διακοσμητικής στην Ελλάδα και στην Ιταλία αλλά δεν διακόσμησε ποτέ τίποτα (εκτός από το σπίτι της) γιατί κάνανε με το Γιάννη την εταιρεία τους.

ΕΡ. Έχετε γράψει πολλά βιβλία που φέρουν την υπογραφή και των δυο σας. Μεμονωμένα ο καθένας σας έχει γράψει;

ΑΠ. Η Μαρίνα ξεκίνησε να υπογράφει μερικά βιβλία μόνη της παρόλο που τα κάνανε μαζί. Έτσι γίνανε το συγγραφικό ζευγάρι που ξέρετε. Συμπέρασμα είναι ότι ο ένας δεν άφηνε τον άλλο να γράψει μόνος του!

ΕΡ. Τα βιβλία σας γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και συγκαταλέγεστε στους καταξιωμένους συγγραφείς. Πως εισπράττετε αυτή την επιτυχία;

ΑΠ. Θα θέλαμε να δώσουμε δύο απαντήσεις σε δύο τρόπους πρόσληψης της ερώτησής σας.

Λογοτεχνικά: Θεωρούμε ότι θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια να είναι το κάθε βιβλίο μας καλύτερο από το προηγούμενο από πλευράς χαρακτήρων, πλοκής και ιστορικής έρευνας. Δηλαδή εισπράττουμε την επιτυχία σαν υποχρέωση να ανταποκριθούμε με το να γίνουμε καλύτεροι.

Στη καθημερινότητα: Αγωνία αν δούμε τα βιβλία μας σε κάθε βιτρίνα που περνάμε, αγωνία αν το τελευταίο μας βιβλίο αρέσει, χαρά μεγάλη και ικανοποίηση αν κάποιος αναγνώστης μας πει ότι του άρεσε πολύ κάποιο βιβλίο μας.

ΕΡ. Είστε ζευγάρι στη ζωή και στη συγγραφή. Ποια πορεία ακολουθείτε αρχίζοντας τη συγγραφή ενός βιβλίου;

ΑΠ. Τη πορεία προς τους καυγάδες. Δεν συμφωνούμε για τη πλοκή και δεν συμφωνούμε για το ποιος θα είναι ο καλός και ποιος ο κακός. Το ευχάριστο είναι ότι το θέμα για κάθε νέο μας βιβλίο διαμορφώνεται κατά παράδοση σε κάποιο (ει δυνατόν) ερημικό μπαράκι πάνω στο κύμα.

ΕΡ. Είναι εύκολη ή δύσκολη η από κοινού διαδρομή συγγραφής;

ΑΠ. Νομίζουμε ότι έχει πλεονεκτήματα να φτιάχνουμε μαζί ένα μυθιστόρημα ή (συνήθως) να δίνουμε ζωή σε μια αληθινή ιστορία. Της Μαρίνας είναι η γραφή και διαμόρφωση των χαρακτήρων, του Γιάννη η ιστορική έρευνα και το δέσιμο της πλοκής αλλά το αποτέλεσμα είναι και των δύο. Δεν υπάρχει λεπτομέρεια ή σελίδα που να μην είναι αντικείμενο συζήτησης.

Κάποτε είχε ανάψει η κουβέντα σε ένα ταβερνάκι για το πώς θα δολοφονηθεί ένας καθηγητής. Ο Γιάννης να λέει, θα τον πλησιάσει ο Δημήτρης από πίσω και θα τον στραγγαλίσει με ένα σκοινί. Η Μαρίνα: όχι καλύτερα δηλητήριο στη ψαρόσουπα. Και ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι δύο γκαρσόνια μας ακούνε με γουρλωμένα μάτια

Οπότε τα μαζεύουμε και όπου φύγει-φύγει.

ΕΡ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Δυο στιγμές ζωής». Ποιες είναι οι δυο στιγμές ζωής που αναφέρετε;

ΑΠ. Η μία είναι το 1922 στη Θεσσαλονίκη που η Ξανθή κάνει μια καινούργια αρχή, πρόσφυγας από τη Πόλη και η άλλη είναι στο σήμερα που η Σόνια προσπαθεί να ξεκινήσει κι’ αυτή τη καριέρα της στο μάτι του κυκλώνα (της κρίσης δηλαδή).

ΕΡ. Σε ποιον από τους δυο ανήκει η κεντρική ιδέα της ιστορίας που αφηγείστε;

ΑΠ. Αυτό δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Μαζί ξεκινήσαμε, μαζί προχωρήσαμε και μαζί τελειώσαμε.

ΕΡ. Το βιβλίο χωρίζεται σε δυο μέρη, στο παρόν και στο παρελθόν. Ποιος από τους δυο ασχολήθηκε με το παρόν και ποιος με το παρελθόν;

ΑΠ. Ο Γιάννης έκανε την ιστορική έρευνα άρα ασχολήθηκε πιο πολύ με το ιστορικό μέρος και η Μαρίνα περισσότερο με το σημερινό.

ΕΡ. Ποιο ήταν το ζητούμενο για τον καθένα σας κατά τη συγγραφή του βιβλίου; Τι ήταν αυτό που θέλατε να περάσετε στον αναγνώστη;

ΑΠ. Πειράζει αν απαντήσουμε με το πρόλογό του βιβλίου;

Από πάντα οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή, μεγαλώνουν, προσπαθούν και παλεύουν να χαράξουν το δρόμο τους και να φτιάξουν τη ζωή τους όπως θέλουν και όπως ονειρεύονται.

Σπάνια όμως γίνεται έτσι. Το πιο συνηθισμένο είναι να σε παίρνει η ζωή και να σε πηγαίνει από άλλο δρόμο σε άλλα μέρη.

Αυτό το πολύ συνηθισμένο συνέβη και στους ήρωες του βιβλίου μας που αρχίζει από την επόμενη σελίδα.

Μέσα στη κανονική ζωή τους μπήκε η ιστορία σαν το ορμητικό νερό στη κοίτη του χείμαρρου. Έφερε τη καταστροφή της Μικράς Ασίας, την ανταλλαγή πληθυσμών και την αλλαγή στη ζωή ολόκληρων λαών.

Αλλά και όταν δεν παρεμβαίνουν στη ζωή μας ιστορικά γεγονότα φτάνει η σύμπτωση να βρεθείς κοντά στα μεγάλα συμφέροντα άλλων που θα τα βρεις μπροστά σου  να σου αλλάζουν τους στόχους, να σε κάνουν να αλλάξεις πορεία και χωρίς να το έχεις ονειρευτεί να είσαι με άλλο άνθρωπο, να δουλεύεις αλλού και η ζωή να σε παίρνει μακριά.

Μα είναι τελικά τόσο συνηθισμένο όσο σας λέμε; Για να γυρίσουμε σελίδα λοιπόν να δούμε αν έχουμε δίκιο.

ΕΡ. Ποιαν ή ποιον από τους ήρωες σας αγαπήσατε περισσότερο;

ΑΠ. Δεν θα θέλαμε να πούμε ένα όνομα και να διαλέξουμε την Ελένη, τη Ξανθή, τη Σόνια γιατί και οι τρεις προσπάθησαν να χαράξουν το δρόμο τους αλλά η ζωή τις πήρε και τις πήγε όπου ήθελε…

ΕΡ. «Θα πείτε ότι τέλειο τέλος ηθικοπλαστικό στην εποχή μας και στις μέρες μας δεν υπάρχει, δε γίνεται» γράφετε στο τέλος του βιβλίου. Εσείς γιατί το επιλέξατε;

ΑΠ. Γιατί όπως λέει αυθόρμητα η Μαρίνα λίγες γραμμές παρακάτω: Εμείς όμως γράφουμε αυτό το βιβλίο και η καρδιά μας θέλει τα όμορφα, τα καλά και τα καθαρά.

Να απαντήσουμε και λίγο πιο λογοτεχνικά χωρίς φυσικά να θέλουμε να συγκριθούμε αλλά να το δούμε σαν υπόδειγμα: Στους Άθλιους του Βίκτωρος Ουγκώ ο κακός Ιαβέρης αυτοκτονεί, οι κακοί Θερναδιέροι έχουν κακό τέλος και ο Μάριος με τη Τιτίκα βρίσκουν την ευτυχία.

Μελό; Μακάρι να μπορούσαμε και εμείς να γράφουμε τέτοια μελό!

*Το βιβλίο «Δυο στιγμές ζωής» του Γιάννη και της Μαρίνας Αλεξάνδρου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ.

Μαίρη Γκαζιάνη

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία ενώ τώρα ζωγραφίζει και παράλληλα γράφει. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.

Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ  από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015.  Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της ΑΛΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ από την Εμπειρία Εκδοτική.

Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από τριακόσιες συνεντεύξεις. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Το διάστημα Ιούλιος 2017 έως Μάρτιος 2018 υπήρξε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style.

Μεγάλη της αγάπη είναι το θέατρο με το οποίο ασχολείται ερασιτεχνικά.