Δέσποινα Χατζή:Η περίοδος της καραντίνας λειτούργησε δημιουργικά

Συνέντευξη στη Μαίρη Γκαζιάνη 

Η Δέσποινα Χατζή γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων, εκπαιδεύτηκε στα κέντρα Αιμοδοσίας των Νοσοκομείων Γ.Ν.Α. «Λαϊκό» και Παίδων «Αγία Σοφία» και εξειδικεύτηκε στον ιολογικό έλεγχο. Εργάστηκε στην Αιμοδοσία του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» και στην Αιμοδοσία του Γ.Α.Ο.Ν.Α. «Άγιος Σάββας». Συμμετείχε σε ιατρικά συνέδρια, επιμορφωτικά προγράμματα ιατρικών εργαστηρίων και εκπαιδευτικές ημερίδες. Το 2012 συνταξιοδοτήθηκε.  Παράλληλα, ασχολήθηκε με εναλλακτικές θεραπείες, ρεφλεξολογία και ρέικι, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σήμερα εργάζεται εθελοντικά στους Γιατρούς του Κόσμου. Μιλάει αγγλικά και ιταλικά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.  

ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Λίγο πριν τη λήξη της καραντίνας κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο σας με τίτλο «Το πανδοχείο». Τι ιδιαίτερο έχει αυτό το πανδοχείο ώστε να γίνει τίτλος βιβλίου;

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗ: Η  πρωταγωνίστρια του βιβλίου, είναι η Ελληνίδα ιδιοκτήτρια του πανδοχείου «Magna Grecia» στο Ρήγιο της Καλαβρίας.  Ο τίτλος «Το Πανδοχείο» υποδηλώνει το τελευταίο προσωπικό της  όραμα: να περάσει το γέρμα της ζωής της στο πανδοχείο της με μια παρέα συνομήλικων της, προσδοκώντας μια ευχάριστη συγκατοίκηση όπου το «εγώ» θα συμπορεύεται αρμονικά και θα αποκτά πρόσθετη αξία μέσα από το «εμείς».

Μ.Γ.: Σε ποιες χρονικές περιόδους  και σε ποιους τόπους ταξιδεύετε τους αναγνώστες μέσα από τις σελίδες του βιβλίου;

Δ.Χ.: Το βιβλίο ξεκινά την περίοδο του ελληνοϊταλικού πολέμου και καταλήγει στις μέρες μας. Μέσω της μυθιστορίας οι αναγνώστες θα ταξιδέψουν  Αθήνα, Θεσσαλονίκη, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου καθώς και σε  όλη την ελληνόφωνη περιοχή της Καλαβρίας και γενικότερα στον ιταλικό Νότο, όπως για παράδειγμα σε αρκετές πόλεις της γοητευτικής Σικελίας.

Μ.Γ.: Πως προέκυψε η έμπνευση της συγκεκριμένης ιστορίας; Η περίοδος της υποχρεωτικής καραντίνας λειτούργησε βοηθητικά;

Δ.Χ.: Αφορμή στάθηκε ένα ταξίδι μου στον ιταλικό Νότο για την ακρίβεια στην Σικελία. Λίγους μήνες μετά επισκέφθηκα και πάλι τη Σικελία-κυρίως τις αρχαίες ελληνικές αποικίες-με  στόχο να φτάσω στην ελληνόφωνη περιοχή  της Καλαβρίας. Αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι, οι γκρεκάνοι,  μου εκχώρησαν το προνόμιο της φιλοξενίας, της ξενάγησης και της αφήγησης  γεγονότων, κάτι που δεν  μας εκχωρείται  συχνά.  Ζώντας αυτή την εμπειρία από πρώτο χέρι,  η ιδέα που είχα στο νου μου για το βιβλίο έγινε  ένα αίσθημα χρέους που με οδήγησε να αναδείξω αφηγηματικά την ελληνόφωνη Καλαβρία.

Η περίοδος της καραντίνας λειτούργησε δημιουργικά καθώς κατάφερα να τελειώσω  το «Πανδοχείο» το οποίο κυκλοφόρησε στις 12 Απριλίου  από τις εκδόσεις Μίνωας και ταυτόχρονα έχω αρχίσει μια λεπτομερή έρευνα γύρω από   το επόμενο βιβλίο.

Μ.Γ.: Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει την ηρωίδα σας Αντονέλλα ως άνθρωπο και ως γυναίκα; 

Δ.Χ.: Την Αντονέλλα Ιωακειμίδη την παρακολουθούμε από την εφηβική ηλικία της μέχρι τα εβδομήντα τρία της χρόνια. Αρκετά στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας της παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο καθώς είναι  μια γυναίκα ιδεαλίστρια που επιζητά το ιδεώδες. Πρόκειται για μια γυναίκα δυναμική, πρωτοπόρα και εργατική. Περνώντας τα χρόνια αποκτά πλήρη επίγνωση του εαυτού της γνωρίζοντας με απόλυτη ακρίβεια τι θέλει από τη ζωή ή μάλλον τι δεν θέλει, αφού όπως ισχυρίζεται και η ίδια, πολλά μπορεί να επιθυμεί κανείς αλλά εκείνο που έχει  σημασία είναι να γνωρίζει καλά τι δεν επιθυμεί.

Μ.Γ.: Ποια συναισθήματα ενστάλαξαν μέσα της από τη δουλική προθυμία του πατέρα της στο πλευρό των Γερμανών κατακτητών;

Δ.Χ.: Το αίσθημα της ντροπής γύρω από  την φιλοναζιστική στάση του πατέρα της είναι εκείνο που την βασανίζει από την εφηβική ηλικία αλλά και σε όλη την ενήλικη ζωή της.

Μ.Γ.: Τι αποτελεί για την Αντονέλλα η ελληνόφωνη Καλαβρία, ένα καταφύγιο ή κάτι περισσότερο;

Δ.Χ.: Ο έρωτας της για τον Ιταλό σύζυγό της ήταν το κίνητρο που την πολιτογράφησε Καλαβρέζα.  Επιπλέον ήταν ανακουφιστική η ιδέα ότι θα απαλλασσόταν κατά κάποιο τρόπο από το αίσθημα της ντροπής που ένιωθε για την στάση του πατέρα της. Στην πορεία ωστόσο  αγάπησε με πάθος την ελληνόφωνη Καλαβρία και αφοσιώθηκε στην διάσωση και την ανάδειξη τόσο του ελληνόφωνου στοιχείου όσο και της πολιτιστικής κληρονομιάς  του τόπου.   

Μ.Γ.: Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει  τους  συγκατοίκους της μικρής κοινωνίας του πανδοχείου στο Ρήγιο της Καλαβρίας;

Δ.Χ.: Οι συγκάτοικοι του πανδοχείου είναι ένα ετερόκλητο σύνολο που άλλοτε αρνούνται πεισματικά να τα βρουν μεταξύ τους κι άλλοτε παραμερίζουν τον μυωπικό εγωκεντρισμό τους αφήνοντας την αίσθηση μιας συμφιλιωμένης οικογένειας.

Μ.Γ.: Η ζωή στην αντίστοιχα με την Ελλάδα πληγωμένη Ιταλία είναι δύσκολη. Πως καταφέρνει να ξεπερνά τα εμπόδια και τα προβλήματα; 

Δ.Χ.: Με την εργατικότητα που την χαρακτηρίζει.

Μ.Γ.: Κάνοντας τον απολογισμό της ζωής της ποια είναι τα συμπεράσματα που βγάζει;

Δ.Χ.: Στα εβδομήντα τρία της χρόνια έχει απόλυτη επίγνωση πως κάθε όραμα χρειάζεται δύναμη για να επιτευχθεί και η δύναμη-όπως ισχυρίζεται η ίδια-  γεννιέται μόνο όταν μπει τέλος σε κάθε αυταπάτη, εσωτερική σύγκρουση και κοινωνικό εξαναγκασμό, γιατί μόνο αυτή η δύναμη έχει την ποιότητα της αγάπης. 

Μ.Γ.: Με ποια συναισθήματα βιώσατε τη συγγραφική πορεία του βιβλίου και ιδιαίτερα τη συγγραφή της εποχής στην Καλαβρία;

Δ.Χ.: Η εξέλιξη της μυθιστορίας, αναπόφευκτα, με οδήγησε να βιώσω δεκάδες  συναισθήματα, κυρίως αντιφατικά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν και γόνιμα. 

Μ.Γ.: Και ποια καταστάλαξαν μέσα σας γράφοντας τη λέξη τέλος;

Δ.Χ.: Με μία λέξη, νοσταλγία. 

Μ.Γ.: Δανείσατε δικά σας χαρακτηριστικά στην ηρωίδα σας;

Δ.Χ.: Κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου, ναι.  Όχι όμως  βασικά κλειδιά της ιδιοσυγκρασίας μου, γιατί θα ήταν πολύ ανιαρό για μένα να στερηθώ τη χαρά που μου προσφέρει η ανακάλυψη των χαρακτήρων που παίρνουν μέρος στην μυθιστορία. 

Μ.Γ.: Πριν ή κατά τη συγγραφή του βιβλίου επισκεφτήκατε την Καλαβρία;

Δ.Χ.: Όπως προανέφερα αρχικά, τόσο πριν και κατά την διάρκεια που έγραφα το βιβλίο επισκέφτηκα την Καλαβρία καθώς και όλες τις πόλεις της Σικελίας που θα εξυπηρετούσαν  την μυθιστορία.

Μ.Γ.: Τι είναι αυτό που θα θέλατε να εισπράξει ο αναγνώστης με την ανάγνωση του βιβλίου, βγαίνοντας από μια καταπιεστική καραντίνα πολλών μηνών;

Δ.Χ.: Να είναι ευχάριστη η «φιλοξενία» των αναγνωστών  στο Πανδοχείο.

Μ.Γ.: Σας ευχαριστώ πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και σας εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.

Δ.Χ.: Σας ευχαριστώ κι εγώ και τη συνέντευξη και την φιλοξενία στο Now 24

*Το μυθιστόρημα «Το πανδοχείο» της Δέσποινας Χατζή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.

 Μαίρη Γκαζιάνη

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική και τα τελευταία δέκα χρόνια με τη συγγραφή. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.

Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.

Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά κι έχει συμμετάσχει σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις.

Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής»  από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015.  Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τον Νοέμβριο του  2019 κυκλοφόρησε το νέο της μυθιστόρημα «Ζάχαρη άχνη» από τις εκδόσεις Ωκεανός. Τον Μάιο 2021 θα κυκλοφορήσει το νέο της μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Ωκεανός.