Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη
Θαυμάζω πάντα τους ανθρώπους που τολμούν να βουτήξουν στα δύσκολα, να ρισκάρουν μέσα από την τέχνη τους προκειμένου να υπηρετήσουν το ποιοτικό θέατρο.
Τρεις σημαντικοί άνθρωποι είναι οι συντελεστές της θεατρικής παράστασης «Αι γενεαί πάσαι… Νικηταράς». Ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Α. Χριστοδούλου που σε αυτήν την περίπτωση αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσία και οι ηθοποιοί Σάρα Τερζή και Χρήστος Γεωργίου.
Ο Γιώργος Α. Χριστοδούλου είναι ένας καταξιωμένος θεατρικός συγγραφέας, έχει αποδείξει το ταλέντο του μέσα από τα πολλά θεατρικά έργα του, και σε όλα το «άρωμα» Ελλάδας είναι διάχυτο. Δεν γνωρίζω πως μια ιδέα έρχεται και σφηνώνεται στο μυαλό μου, αναγνωρίζω όμως ότι η κάθε μια τον συναντάει όταν βρίσκεται σε δημιουργικό συγγραφικό οίστρο με έξοχο αποτέλεσμα.
Στη συγκεκριμένη παράσταση ο Γιώργος Α. Χριστοδούλου ανέλαβε ένα επί πλέον ρίσκο, σκηνοθέτησε την παράσταση. Και σε αυτήν τη νέα του ιδιότητα αποδείχτηκε ένας πανάξιος λειτουργός της θεατρικής τέχνης.
Το έργο είναι στημένο σε μια πολύ μικρή σκηνή, ελάχιστων τετραγωνικών και οι ηθοποιοί βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το κοινό. Μια επιπλέον δύσκολη συνθήκη δεδομένου ότι ο θεατής παρακολουθεί και την ελάχιστη κίνηση, βλεφαρισμό, ακόμα και τις ανάσες των ηθοποιών, δίχως να μπορεί να ξεφύγει από το βλέμμα του το ελάχιστο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν χρειάστηκε, γιατί οι ηθοποιοί στέκονται απόλυτα ταυτισμένοι με τους ρόλους τους και εναρμονισμένοι μεταξύ τους. Ο σκηνοθέτης άντλησε από μέσα τους μέχρι και την τελευταία ρανίδα του χαρισματικού ταλέντου τους.
Στη σκηνή βλέπουμε τον γενναίο ήρωα της ελληνικής επανάστασης Νικηταρά, τον Τουρκοφάγο, και την κόρη του Σοφία, δεμένη με χοντρά σκοινιά στα πόδια της, λόγω της τρέλας που έχει καταλάβει το μυαλό της από τη στιγμή που είδε τον πατέρα της μέσα στα αίματα, μετά την αποφυλάκισή του. Ο ήρωας των Δερβενακίων φυλακίστηκε με την κατηγορία της συμμετοχής σε συνομωσία κατά του Όθωνα. Κατέληξε τυφλός, φτωχός και ζητιάνος.
Καθώς ο τυφλός πατέρας φροντίζει την άρρωστη κόρη οι μεταξύ τους διάλογοι μας ταξιδεύουν στην προσωπική ιστορία του Νικηταρά, αναδύεται ο πατριωτισμός, η ταπεινοσύνη, η ανιδιοτέλεια, η γενναιοδωρία, η αξιοσύνη του ήρωα, με την κόρη να εκφέρει τον αντίλογο σύμφωνα με την κατάληξη του αδικημένου πατέρα της και της ίδιας. Ο συγγραφέας αναζήτησε και άντλησε τα ιστορικά στοιχεία για τη ζωή του ήρωα και της οικογένειάς του ώστε το κείμενο ν’ ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Οι δυο ηθοποιοί συγκλονίζουν με τις ερμηνείες τους. Η Σάρα Τερζή σε όλη τη διάρκεια της παράσταση βρίσκεται δεμένη στο πάτωμα καθώς συνδιαλέγεται με τον πατέρα της. Υποφέρει, βασανίζεται, βουρκώνει, κλαίει, τρέμει, σαρκάζει, αγανακτεί, οργίζεται για την αδικία κατά του πατέρα της που είχε και συνέπειες στην ίδια. Όλα τα συναισθήματα διαπερνούν το σώμα, την ψυχή της, καθώς μέσα από τα λόγια της προκύπτουν πολλά μηνύματα με τελικό αποδέκτη τον θεατή.
Ο Χρήστος Γεωργίου ζωντανεύει μπροστά μας τον Νικηταρά, το παράστημα, το ύφος, το «τυφλό» βλέμμα, ο λόγος, όλα παραπέμπουν στον ήρωα της επανάστασης, στον γενναίο πολεμιστή, στον ιδεολόγο, στον τρυφερό πατέρα, μέσα από μια απόλυτα πειστική ερμηνεία.
Η τέχνη της υποκριτικής έχει ανάγκη από την δυναμική της θεατρικής ψυχής κι οι δυο ηθοποιοί την καταθέτουν εξ ολοκλήρου κι ακόμα περισσότερο.
Οι ενδυμασίες τους έχουν επιλεχθεί με μεγάλη προσοχή ώστε του μεν άντρα να ανταποκρίνεται απόλυτα στην εικόνα του Νικηταρά και της κόρης ένα απλό λευκό φόρεμα που τονίζει το διαταραγμένο μυαλό της.
Αξίζει μια βαθιά υπόκλιση σε όλους τους συντελεστές του έργου κι αυτό αποδείχτηκε με το ατέλειωτο χειροκρότημα από τους όρθιους δακρυσμένους θεατές που δεν επέτρεπαν στους επίσης δακρυσμένους ηθοποιούς να αποχωρήσουν από τη σκηνή.
Μην το χάσετε!
«Αι γενεαί πάσαι… Νικηταράς» κάθε Δευτέρα στις 20.30, στη Galerie Δημιουργών (Χελιδονούς 28 – Ν. Κηφισιά).
