Η ιστορία της “Μαύρης Αφροδίτης” είναι μια ιστορία ξεχωριστή. Είναι μια ιστορία αληθινή, που δείχνει τη σκληρότητα και τον βάναυσο τρόπο που αντιμετωπίστηκε από τον “δυτικό πολιτισμό” τον 18ο αιώνα μια γυναίκα από τη φυλή των Κχόι της Νότιας Αφρικής.
Η Σάαρτζι ή Σάρα Μπάαρτμαν, όπως μετονομάστηκε μετά, ήταν μια νεαρή μαύρη γυναίκα που ανήκε στη φυλή Κχόι ή αλλιώς φυλή των Οτεντότων, όπως υποτιμητικά την αποκαλούσαν οι Ολλανδοί άποικοι. Στη λαϊκή γλώσσα των Ολλανδών Οτεντότος σημαίνει χαζός, πνευματικά καθυστερημένος.
Με στόχο να κερδίσει χρήματα αυτή, αλλά πιο πολύ το αφεντικό της, πηγαίνει στην Αγγλία και στη Γαλλία, αναγκασμένη να επιδεικνύει σε άθλιες εκδηλώσεις τα ιδιαίτερα ανατομικά χαρακτηριστικά της. Τόσο η ίδια, όσο και οι περισσότερες γυναίκες της φυλής της, διέθετε δυσανάλογα ογκώδεις γλουτούς, μεγάλα στήθη και υπερμεγέθη γεννητικά όργανα, χαρακτηριστικά που για τη φυλή της ήταν ένδειξη θηλυκότητας και γονιμότητας, δυστυχώς, όμως, για τους ρατσιστές αποικιοκράτες αποτελούσαν ερέθισμα για τις πλέον διεστραμμένες ερωτικές φαντασιώσεις.
Με την εικόνα που είχαν οι λευκοί ρατσιστές για τους μαύρους να είναι πως επιδίδονται ασταμάτητα και διαρκώς σε σεξουαλικές δραστηριότητες, για τους επιστήμονες της εποχής ήταν μια απτή απόδειξη της ζωώδους φύσης των μαύρων και της ανωτερότητας του λευκού ανθρώπου.
Στην περίπτωση της Σάαρτζι ο ανατόμος Κουβιέ «αγοράζει» την Μπάαρτμαν με όρους αντικειμένου για να μελετήσει το σώμα της και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τη, κάτι που δεν κατάφερε να κάνει όσο η Σάαρτζι ήταν εν ζωή, παρά μόνο μετά τον θάνατό της το 1816.
Η «Μαύρη Αφροδίτη» δεν άντεξε τις κακουχίες και τη βάρβαρη εκμετάλλευσή της στους οίκους ανοχής και πέθανε στον δρόμο αλκοολική και άρρωστη. Ο φημισμένος ανατόμος κατασκεύασε ένα γύψινο ομοίωμα της Μπάαρτμαν, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο του Ανθρώπου στο Παρίσι, μαζί με τα γεννητικά της όργανα και τον εγκέφαλό της σε γυάλινα δοχεία με φορμόλη. Ο Κουβιέ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος της γυναίκας μοιάζει πολύ με εκείνον του ουραγκοτάγκου, ενώ η ίδια συνιστά «σκαλοπάτι» μεταξύ ανθρώπου και ζώου.
Η «Μαύρη Αφροδίτη» εξευτελίστηκε, ταπεινώθηκε, έγινε θέαμα σε τσίρκο, πειραματόζωο στους επιστήμονες -τόσο ζωντανή, όσο και νεκρή- θέαμα σε όργια των Γάλλων αριστοκρατών και πόρνη. Μια μαύρη γυναίκα που ήταν μια πραγματική καλλιτέχνης (ήξερε να τραγουδά, να παίζει μουσική) αλλά για τα λευκά αφεντικά της ήταν απλά η γυναίκα με τα ιδιαίτερα ανατομικά προσόντα που τους απέφερε χρήματα.
Η ιστορία της “Μαύρης Αφροδίτης” είναι η τραγική ιστορία των καταπιεσμένων του τρίτου κόσμου και συγκεκριμένα της Αφρικής. Είναι η ιστορία όλων των καταπιεσμένων οικονομικά, ηθικά και σεξουαλικά ανθρώπων από τους κατακτητές – αποικιοκράτες της δύσης. Μια καταπίεση που συνεχίζεται και στις μέρες, όχι βέβαια με τον ίδιο τρόπο του 1800, αλλά με τα ιδεολογήματα της ασφάλειας του Ευρωπαίου, από διαφορετικούς πολιτισμούς που δεν μπορεί να συνυπάρξουν μαζί του.
Η «Μαύρη Αφροδίτη» κατόρθωσε τελικά να βρει τη γαλήνη αρκετά χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της, όταν τα λείψανά της επέστρεψαν με επισημότητα το 2002 στη Νότια Αφρική στο πλαίσιο του εορτασμού για την Ημέρα της Γυναίκας.
Η ιστορία της έγινε ταινία το 2010, σε σκηνοθεσία του Αμπντελατίφ Κεσίς με τους Ολιβιέ Γκουρμέ, Γιαχίμα Τόρες και Αντρέ Γιάκομπς.
Related posts
Αναζήτηση
Τελευταία νέα
«Γρίφος» ο τρόπος της επίθεσης του Ισραήλ στο Ιράν-Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες με πολεμική ατζέντα
Περιορισμένο πλήγμα αλλά μέσα στο έδαφος του Ιράν. Αυτό έχει αποφασίσει το Ισραήλ ως αντίποινα για την ιρανική επίθεση, σύμφωνα…