Όταν δούμε έναν καλό σκοπευτή να ρίχνει, εντυπωσιαζόμαστε από το στυλ και τη φόρμα του.
Ο καλός σκοπευτής φαίνεται να κινείται αργά, αλλά….τουφεκάει γρήγορα!Πάνω απ΄ όλα όμως ο καλός σκοπευτής φαίνεται να ελέγχει το κλώτσημα του όπλου: οι κάννες δεν δείχνουν τάση άνωσης, ούτε φαίνεται το σώμα του να πιέζεται προς τα πίσω.
Αντίθετα ο άτσαλος σκοπευτής φαίνεται να κινείται γρήγορα, σχεδόν σπασμωδικά, αλλά δεν ελέγχει το λάκτισμα. Συχνά, όταν ρίχνει, χάνει την ισορροπία του και κάνει και κανένα βηματάκι προς τα πίσω…
Η διαφορά είναι θέμα τεχνικής. Ο έμπειρος έχει μάθει και εφαρμόζει μερικά απλά πράγματα. Το πρώτο είναι η θέση του σώματος, με το βάρος να στηρίζεται στο σωστό πόδι, με το στόμιο των καννών να ευθυγραμμίζεται στον στόχο, ενώ όταν δει τον στόχο ακολουθεί με το στόμιο των καννών καθώς το κοντάκι έρχεται στον ώμο. Αυτή η τεχνική εξοικονομεί κίνηση και χρόνο οπότε οι κινήσεις του πεπειραμένου είναι λίγες και γίνονται μεν αργά, αλλά η τουφεκιά είναι γρήγορη.
Η στάση του σώματος του πεπειραμένου έχει μια “προένταση” στα κατάλληλα σημεία που θα δεχτούν το κλώτσημα και έτσι όταν κλωτσήσει το όπλο υπάρχει η κατάλληλη “υποδομή” για να το δεχτεί και να το εξουδετερώσει.
Ανάκαμψη…
ο Άγγλος δάσκαλος σκοποβολής της Holland and Holland, ο διάσημος Ken Davis, δίδασκε την προένταση του δεξιού ώμου(σε δεξιόχειρες). Προένταση σημαίνει μια σύσφιξη του ώμου και μια μικρή μετακίνηση προς τα εμπρός. Αυτή η στάση σχηματίζει ένα συγκεκριμένο σημείο όπου θα καθίσει το πέλμα, μεταξύ της κλείδωσης του ώμου και του μυώνα του στήθους.
Επίσης από αυτή τη θέση είναι απλό θέμα για τον ώμο να απορροφήσει το κλώσημα, έτσι ώστε να μη διαχυθεί ο κραδασμός στο σύνολο του σώματος. Ο ώμος απορροφά την ενέγεια του κλωτσήματος, η ανάκαμψη είναι γρήγορη και η δεύτερη τουφεκιά φαίνεται σα να έγινε από ένα ακίνητο όπλο.
Η τεχνική είναι απλή, μειώνει την επίδραση του κλωτσήματος στο σώμα και αυξάνει την πιθανότητα ευστοχίας.
Πηγή: Έθνος κυνήγι
