Η ιδέα δεν είναι καινούργια.
Το σκεπτικό είναι απλό και άκρως πρακτικό και ωφέλιμο: αντί να φυλάμε σε ντουλάπες και αποθήκες πράγματα που δε χρησιμοποιούμε πια, μπορούμε να τα ανταλλάξουμε με κάτι άλλο, να τα χαρίσουμε σε κάποιον που τα χρειάζεται, να τα βοηθήσουμε να επαναχρησιμοποιηθούν, να διανύσουν έναν δεύτερο κύκλο ζωής στα χέρια ενός άλλου, αντί να τα φάει ο σκόρος στον πάτο μιας κούτας, ή να καταλήξουν στα σκουπίδια.
Και μην ξεχνάτε (όσοι σκεπτικιστές) πως το «Χαριστικό παζάρι», δεν είναι φιλανθρωπία, είναι έκφραση αλληλεγγύης σε όσους και όσες βρίσκονται σε ανάγκη από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, είναι μια προσπάθεια για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής μορφής οικονομικής ζωής και συνάμα μια προσπάθεια αμφισβήτησης και ακύρωσης στην πράξη της έννοιας του καταναλωτισμού, όπως αυτή έχει διογκωθεί και παραμορφωθεί από τα διαφημιστικά πρότυπα της εποχής.